Op woensdagavond 5 januari is er gelegenheid tot afscheid nemen van Frans. Van 18.45 uur tot 19.30 uur is dit mogelijk in het Het Uitvaarthuis te Purmerend. De kerkelijke uitvaartviering vindt plaats op donderdag 6 januari in de Nicolaaskerk te Purmerend om 12.30 uur. De crematie vindt plaats in Zaandam om 14.00 uur.
De rouwcirculaire is zojuist verzonden en wordt as maandag 3 januari bezorgd.
Plattegrond Uitvaarthuis
Plattegrond Nicolaaskerk Kaasmarkt Purmerend
Plattegrond Crematorium Zaandam
Novawhere Purmerend
vrijdag 31 december 2010
donderdag 30 december 2010
Het is goed zo....
Vanmorgen om 5.55 uur is Frans heel rustig ingeslapen. De laatste dagen paste wel bij de man die Frans was. Iemand die niet makkelijk op gaf... Dinsdagmiddag begon de laatste strijd. De Kerst had hij gehaald wat hij zo ontzettend graag wilde. Daarna is hij de strijd aangegaan, in gezelschap van kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. Hij was moe en wilde vooral lang slapen... het is goed zo.....
De tijden van de uitvaart zijn op dit moment nog niet bekend maar volgen later hier op dit blog.
Groet,
John & Hanneke, Lidy & Arjen, Annette & Mark, Koen, Lars, Nienke & Sidney, Nina, Ruud & Maud, Menno,
De tijden van de uitvaart zijn op dit moment nog niet bekend maar volgen later hier op dit blog.
Groet,
John & Hanneke, Lidy & Arjen, Annette & Mark, Koen, Lars, Nienke & Sidney, Nina, Ruud & Maud, Menno,
woensdag 29 december 2010
Hij blijft stabiel
De hele dag zijn we allemaal bij opa geweest. De situatie blijft redelijk stabiel, hoewel hij steeds iets minder wordt. Hij ademt zwaar, maar vaak constant. De zuster denken regelmatig dat het niet lang meer zal duren, maar hij blijft volhouden. Zo zou er best nog eens een nacht bij kunnen komen...
Pa slaapt lekker...
Zojuist ontdekt dat er in Novawhere een internet cafe is en meteen plaats genomen achter één van de computers die direct toegang gaven tot Pa's weblog. Zo hier even een update vanaf gisteren.....
Gisteravond werd Pa al weer wakker na een slaapje van zo'n 2 a 3 uur nadat hij een slaapmiddeltje gekregen had. Al snel bleek dat hij erg veel pijn had en werd er met toestemming van de kinderen besloten Pa een infuus met morfine te geven. Alleen zou dat wel tot het gevolg hebben dat hij daarna in slaap zou vallen en niet meer aanspreekbaar zou zijn. Iedereen kon zich hier in vinden, Pa wilde maar één ding slapen, lang slapen!
Arjen en Lidy hebben de hele nacht gewaakt en zijn vanmorgen toen John en Hanneke en wij er weer waren naar huis gegaan om iets te slapen. Pa is rustig en ademt wat zwaarder maar lijkt nog altijd erg sterk..........
Groet,
John, Hanneke, Lidy, Arjen, Ruud en Maud
Gisteravond werd Pa al weer wakker na een slaapje van zo'n 2 a 3 uur nadat hij een slaapmiddeltje gekregen had. Al snel bleek dat hij erg veel pijn had en werd er met toestemming van de kinderen besloten Pa een infuus met morfine te geven. Alleen zou dat wel tot het gevolg hebben dat hij daarna in slaap zou vallen en niet meer aanspreekbaar zou zijn. Iedereen kon zich hier in vinden, Pa wilde maar één ding slapen, lang slapen!
Arjen en Lidy hebben de hele nacht gewaakt en zijn vanmorgen toen John en Hanneke en wij er weer waren naar huis gegaan om iets te slapen. Pa is rustig en ademt wat zwaarder maar lijkt nog altijd erg sterk..........
Groet,
John, Hanneke, Lidy, Arjen, Ruud en Maud
dinsdag 28 december 2010
Moeilijke beslissing
Tafeltje in de gang bij Pa's kamer....
Vanmiddag weer even bij Pa geweest. Toen wij binnen kwamen lag hij klaar wakker op zijn zij met het gezicht naar het raam. Hij had het moeilijk.... "sterven is moeilijk" had hij het maar steeds over. Hij moest een beslissing nemen en dat kon hij maar niet. Hij maakte iedereen ongelukkig als hij zijn ogen zou sluiten. Waarop wij duidelijk aangaven dat het goed was, en dat wij het echt wel zullen redden zonder hem en dat Ma op hem wacht. Hij knikte dat hij dat begreep maar toch....
Niet lang na onze binnenkomst kwam zuster Eline, zijn eigen zuster even binnen, waarvan hij vorige week al afscheid genomen had. Zuster Eline vertelde Pa vorige week dat zij 7 dagen op vakantie zou gaan en dat Pa haar terugkomst niet meer mee zou maken. Maar ze was inmiddels terug van haar verlof en keek erg op dat Pa er nog was.
Op dat moment kwamen ook Trudy en Lidy binnen en ook tegen Lidy zei Pa dat het moeilijk was om te sterven en dat hij niet kon beslissen. Ook Lidy gaf heel duidelijk aan Pa aan dat het goed was en dat het met ons en de kleinkinderen en achterkleinkinderen wel goed zou komen. Hij werd heel verdrietig en er moest een zakdoek aan te pas komen om de tranen te drogen. Ook wij moesten allemaal wel even een traantje weg pinken.
Maar toen kwam het hoge woord er uit.... zijn zuster die net de kamer verlaten had, zou hij erg veel verdriet doen als hij dood gaat.... Waarop Lidy aan gaf dat ook zij er wel overheen zou komen. Maar dat was voor Pa echter niet genoeg, waarop Lidy de kamer verliet en besloot de situatie aan zuster Eline uit te leggen en haar te vragen of zij Pa zou willen vertellen dat het goed is als hij gaat. Eline kwam direct en nam meteen de koe bij de horens en vertelde Pa heel duidelijk dat het goed was en dat Pa niet langer moet vechten, en het leven los moet laten.
Pa bleef ondanks dat hij erg moe was wakker en bleef volhouden het erg moeilijk te vinden om te sterven. Ook zuster Ingrid was inmiddels de kamer binnen gelopen en ook zei zag hoe Pa aan het vechten was. Zij vertelde dat de dokter net op de gang was en zou haar even vragen of zij Pa misschien iets zou kunnen geven om te kunnen slapen, om het een beetje rustig te maken in zijn hoofd. De dokter was het hier mee eens en het leek haar inderdaad verstandig Pa even een slaapmiddeltje te geven. Niet lang daarna was Pa volledig vertrokken en eindelijk rustig.
Na een half uurtje even koffie drinken in de huiskamer nog even bij Pa gaan kijken maar hij was nog steeds volledig onder zeil... Waarop wij allemaal besloten naar huis te gaan.....
Groet,
Ruud & Maud
Ochtend update
Om ongeveer tien uur heeft Ruud weer even gebeld met Novawhere om te horen hoe het met Pa is. Tiny de zorgcoördinator vertelde dat hij goed geslapen heeft en dat zij hem zelf gewassen heeft vanmorgen. Wel was hij een beetje de kluts kwijt, vertelde Tiny. Hij vertelde haar dat hij vannacht de schilderijtjes aan de muur geschilderd heeft.
Gevraagd of hij niet een beetje de kluts kwijt is door de morfine..... Nee, hij heeft maar een paar keer morfine gehad en zo'n klein beetje dat hij daar zeker nu niet meer op kan reageren. Ook vandaag heeft hij geen morfine of andere pijnstillers gekregen, hij zegt geen pijn te hebben.
Wel vroeg Tiny wat Pa heeft met Oudjaarsdag... Wie is er ooit overleden op Oudjaarsdag? Hij heeft het de hele tijd maar over Oudjaarsdag.... Na verteld te hebben dat Ma overleden is op die dag werd haar e.e.a. duidelijk. Nou, het zou ook Tiny niets verbazen, als hij Oudjaarsdag nog gaat halen ook! Zeker zoals hij er nu bij ligt, want het is echt een "ouwe Taaie"!
Verder geen bijzonderheden te melden......
Groet,
Maud
maandag 27 december 2010
Pa in zijn eigen onnavolgbare gedachtenwereld
Vanmorgen kregen we op de flat van pa bezoek van Theo en Marietje. Ze waren al bij pa langs geweest en waren blij dat ze hem zo goed aantroffen. Hij lag er vredig bij en was wat zwijgzamer dan ze altijd van hem gewend waren.
We hebben de laatste familiewetenswaardigheden met ze uitgewisseld waarna ze weer richting Amsterdam vertrokken.
Wij zijn even heen en weer naar Gouda geweest om schone kleren op te halen en de plantjes te verzorgen enzo. Daarna meteen doorgereden naar pa.
Hij was wakker maar duidelijk in zijn eigen onnavolgbare gedachtenwereld. We werden dan ook ontvangen met een warrig verhaal over een order die John misgelopen zou zijn....?
Omdat hij ons niet kon verstaan hebben we zijn gehoorapparaat ingedaan waarna hij langzaam aan wat minder warrig werd. Hij vertelde niet bang te zijn voor de dood. Dat hij er op vertrouwt dat zijn uitvaart net zo mooi wordt als die van ma, zijn kleren nog besproken die hij in de kist aan wil. Hij wilde nog graag horen dat we geen ruzie zouden maken na zijn dood over de verdeling van spullen en dat hebben we hem van ganser harte beloofd. Hij vindt het jammer dat hij zijn klein- en achterkleinkinderen niet verder kan zien opgroeien maar vertrouwt er op dat we goed voor ze zullen zorgen.
Na een klein half uur was hij moe en gaf aan te willen slapen. We zijn vertrokken met het gevoel dat hij echt afscheid aan het nemen is. Maar misschien morgen nog een dag, zoals hij zelf zei...?
Arjen en Lidy
We hebben de laatste familiewetenswaardigheden met ze uitgewisseld waarna ze weer richting Amsterdam vertrokken.
Wij zijn even heen en weer naar Gouda geweest om schone kleren op te halen en de plantjes te verzorgen enzo. Daarna meteen doorgereden naar pa.
Hij was wakker maar duidelijk in zijn eigen onnavolgbare gedachtenwereld. We werden dan ook ontvangen met een warrig verhaal over een order die John misgelopen zou zijn....?
Omdat hij ons niet kon verstaan hebben we zijn gehoorapparaat ingedaan waarna hij langzaam aan wat minder warrig werd. Hij vertelde niet bang te zijn voor de dood. Dat hij er op vertrouwt dat zijn uitvaart net zo mooi wordt als die van ma, zijn kleren nog besproken die hij in de kist aan wil. Hij wilde nog graag horen dat we geen ruzie zouden maken na zijn dood over de verdeling van spullen en dat hebben we hem van ganser harte beloofd. Hij vindt het jammer dat hij zijn klein- en achterkleinkinderen niet verder kan zien opgroeien maar vertrouwt er op dat we goed voor ze zullen zorgen.
Na een klein half uur was hij moe en gaf aan te willen slapen. We zijn vertrokken met het gevoel dat hij echt afscheid aan het nemen is. Maar misschien morgen nog een dag, zoals hij zelf zei...?
Arjen en Lidy
Stilletjes vandaag......
Vanmiddag even bij Pa langs geweest. Hij zat wat rechter op in bed en zag er tevreden uit. Was heel rustig en heel stilletjes. Wat hij vroeg of zei was vaak moeilijk te volgen. Veelal wat losse woorden, geen echte zinnen maar met wat fantasie begrepen we over het algemeen wel waar hij het over had of wat hij bedoelde. Er vielen regelmatig lange stiltes wat wij toch niet echt kennen van Pa die toch over het algemeen het hoogste woord voert.
Op de vraag of hij nog een morfine prik gehad had reageerde hij ongeveer 2 minuten later met "Prik formaline, been, andere plek". Waarmee hij aan wilde geven dat hij zijn morfine prik vanmorgen inderdaad gehad had maar dit keer niet in zijn arm maar in zijn been gekregen heeft.
Na een half uurtje werd hij zichtbaar moe en zijn wij weer op huis aangegaan......
Groet,
Maud
Ochtend update
Ongeveer drie kwartier geleden heeft Ruud even gebeld met Novawhere om te horen hoe het met Pa gaat. Zuster Yvonne vertelde dat hij rustig geslapen heeft en ze hem zo gingen wassen en eten geven, tevens vertelde zij dat hij vanmorgen nog geen morfine gehad heeft.
Gisteravond heeft Pa inderdaad zoals beloofd de druppeltjes gehad om de verwarring ontstaan door de morfine wat weg te nemen. Daar reageerde hij goed op en was weer aardig helder. Verder geen bijzonderheden.
Groet,
Maud
Gisteravond heeft Pa inderdaad zoals beloofd de druppeltjes gehad om de verwarring ontstaan door de morfine wat weg te nemen. Daar reageerde hij goed op en was weer aardig helder. Verder geen bijzonderheden.
Groet,
Maud
zondag 26 december 2010
Verward door de morfine?
Aan het begin van de avond even bij Pa langs geweest nadat we eerst naar zijn huis waren geweest waar de rest van de familie bijeen was voor Kerstmis.
Allemaal bij elkaar, kinderen, kleinkleinderen en achterkleinkinderen.....
Bij pa aangekomen zagen we dat hij een verwarde indruk maakte, hij zocht zijn rolstoel. Later begrepen we uit zijn woorden dat hij er mee naar huiskamer wilde voor de kerstmaaltijd. Verteld hebbende dat dat niet doorging, vroeg hij of zijn bed dan maar naar de huiskamer kon. Pa was in de overtuiging dat de maaltijd nog steeds door zou gaan ondanks herhaaldelijke keren genoemd te hebben dat dit geannuleerd was gezien zijn slechte conditie.
Weer later was hij in de overtuiging dat we hem mee zouden nemen naar de B. Zweersstraat en vroeg hij waar hij dan vannacht zou slapen....
Hij was duidelijk in verwarring door de morfine, we waren door John en Hanneke al op voorbereid die al eerder vanmiddag langs geweest waren. En het klopte. Later nadat wij aanstalten maakte om te vertrekken hebben we met de zuster nog even overleg gehad en deze vertelde dat zij hem wel wat druppeltjes zou geven tegen de verwarring.
Al met al heeft Pa wel bereikt wat hij wilde, de laatste kerst nog meemaken. Nu te hopen hij morgen iets minder in verwarring is. Maar dat zien we morgen dan wel weer, dan is er weer een dag.
Na afloop zijn wij weer terug gegaan naar Pa's woning waar we met alle kinderen, (schoon)kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen gezamenlijk wat Chinees gehaald hebben en om toch de Kerst even gezamenlijk door te brengen... Hieronder enkele foto's ....
Achterkleinkinderen kijken TV in de slaapkamer van Overopa
Zoons en dochter.....
Schoonzoon en kleindochter van opa
Zoon met kleinzoon van Opa .....
(schoon)kleinzoons en zoon en dochter.......
Kleindochter en (schoon)kleinzoon
Ruud
Allemaal bij elkaar, kinderen, kleinkleinderen en achterkleinkinderen.....
Bij pa aangekomen zagen we dat hij een verwarde indruk maakte, hij zocht zijn rolstoel. Later begrepen we uit zijn woorden dat hij er mee naar huiskamer wilde voor de kerstmaaltijd. Verteld hebbende dat dat niet doorging, vroeg hij of zijn bed dan maar naar de huiskamer kon. Pa was in de overtuiging dat de maaltijd nog steeds door zou gaan ondanks herhaaldelijke keren genoemd te hebben dat dit geannuleerd was gezien zijn slechte conditie.
Weer later was hij in de overtuiging dat we hem mee zouden nemen naar de B. Zweersstraat en vroeg hij waar hij dan vannacht zou slapen....
Hij was duidelijk in verwarring door de morfine, we waren door John en Hanneke al op voorbereid die al eerder vanmiddag langs geweest waren. En het klopte. Later nadat wij aanstalten maakte om te vertrekken hebben we met de zuster nog even overleg gehad en deze vertelde dat zij hem wel wat druppeltjes zou geven tegen de verwarring.
Al met al heeft Pa wel bereikt wat hij wilde, de laatste kerst nog meemaken. Nu te hopen hij morgen iets minder in verwarring is. Maar dat zien we morgen dan wel weer, dan is er weer een dag.
Na afloop zijn wij weer terug gegaan naar Pa's woning waar we met alle kinderen, (schoon)kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen gezamenlijk wat Chinees gehaald hebben en om toch de Kerst even gezamenlijk door te brengen... Hieronder enkele foto's ....
Achterkleinkinderen kijken TV in de slaapkamer van Overopa
Zoons en dochter.....
Schoonzoon en kleindochter van opa
Zoon met kleinzoon van Opa .....
(schoon)kleinzoons en zoon en dochter.......
Kleindochter en (schoon)kleinzoon
Ruud
Update 2e Kerstdag
Om ongeveer kwart over tien heeft Ruud weer even gebeld met Novawhere om te vragen hoe Pa de nacht heeft doorgebracht. Zuster Janny vertelde dat hij goed geslapen heeft het was een rustige nacht. Vanmorgen is hij weer lekker gewassen en slaapt nu weer heel rustig.
Een paar minuten later belde de zuster terug om te vertellen dat zij vergeten was te zeggen dat Pa vanmorgen weer een morfine prik gehad heeft.
Dit zal wel de reden zijn dat hij zo rustig is geen pijn heeft en gistermiddag ook zo lollig was. We (Ruud, Hanneke, de zuster en ik) hebben werkelijk gisteren bijna onder het bed gelegen van het lachen toen de zuster vroeg wat voor 3 gangen Kerstdiner Pa wilde hebben. Waarop hij heel droog en heel goed besefte wat hij zei, als antwoord gaf "Brinta... dan brinta en brinta!" Met een big smile om zijn mond, hij had echt dikke pret en zei dan ook dat hij zich goed voelde, "het is een goeie dag vandaag!!!!"
We hopen maar dat hij vandaag net zo lollig is als gisteren als we hem vanmiddag gaan bezoeken......
Groet,
Maud
Een paar minuten later belde de zuster terug om te vertellen dat zij vergeten was te zeggen dat Pa vanmorgen weer een morfine prik gehad heeft.
Dit zal wel de reden zijn dat hij zo rustig is geen pijn heeft en gistermiddag ook zo lollig was. We (Ruud, Hanneke, de zuster en ik) hebben werkelijk gisteren bijna onder het bed gelegen van het lachen toen de zuster vroeg wat voor 3 gangen Kerstdiner Pa wilde hebben. Waarop hij heel droog en heel goed besefte wat hij zei, als antwoord gaf "Brinta... dan brinta en brinta!" Met een big smile om zijn mond, hij had echt dikke pret en zei dan ook dat hij zich goed voelde, "het is een goeie dag vandaag!!!!"
We hopen maar dat hij vandaag net zo lollig is als gisteren als we hem vanmiddag gaan bezoeken......
Groet,
Maud
Abonneren op:
Posts (Atom)