Koffie in het restaurant beneden voor Overopa!

Vanmorgen waren we rond 10 uur bij (over)opa. Koen en Lars hadden donderdag hun schoen gezet, en kregen daarbij ook een pakje met een brief.

Sinterklaas schreef dat hij zondag in Middenbeemster komt, en afgelopen jaren (over)opa hier ook bij was. Helaas kan hij er dit jaar natuurlijk niet bij zijn, dus vroeg de Sint of Koen en Lars dit pakje aan (over)opa wilden geven. Dat hebben ze dus gedaan. Er zat een chocoladeletter F in.

Opa voelde zich goed. Hij had goed geslapen afgelopen nacht. De nacht ervoor was hij veel wakker geweest. Hij had toen overdag twee maal geslapen, dat lijkt dus niet zo’n goed plan. Zijn zuster was toen wel vaak bij hem geweest, afgelopen nacht hoefde dat niet. Vanmorgen moesten ze hem weer wakker maken en had hij lekker gedoucht.

Hij vertelde dat gisteren Cor en Ria waren geweest, helemaal uit Biddinghuizen, en dat hij dat erg leuk vond. De sneeuw vindt hij leuk om naar te kijken. Toen wij er waren begon het weer harder te sneeuwen. De auto moesten we weer helemaal opnieuw schoonmaken bij vertrek.

We hadden het met opa over wat beneden te gaan drinken. Daar zag hij erg tegenop, en hoefde voorlopig niet van hem. Totdat we opmerkten dat hij er in zijn rolstoel naar toe kon. Daar had hij nog helemaal niet aan gedacht, en toen vond hij het wel een goed idee. Daarop hebben we hem in zijn op maat gemaakte rolstoel geholpen, en ging hij voor het eerst sinds hij daar woont naar beneden. We hebben koffie gedronken en de jongens chocolademelk.

Na een minuut of twintig gingen we weer naar boven. Opa vond het leuk en gezellig om naar beneden te zijn geweest, het was hem erg meegevallen.

Toen we terug waren kwam een vrijwilligster vragen of hij nog iets lekkers bij de lunch wilde, zoals een broodje kroket. Dat vond hij toch wat veel, maar wat bouillon zou hij wel lekker vinden. Dat zou ze voor hem regelen. Rond kwart over 11 gingen we richting huis.

Groeten,
Annette, Mark, Koen en Lars

Gezellig op de vrijdagmiddag .....

We zijn vanmiddag een uurtje op bezoek geweest, toen wij aankwamen werd hij net gewogen door een zuster. Hij vond het leuk ons te zien.

Jullie (schoon) vader was goed te spreken, over de prima verzorging het eten en zijn eigen zuster. Het eten is hem allemaal wel wat te veel maar neemt van alles wat, het brood smaakt hem alleen niet.

Hij was ook heel duidelijk ik word niet meer beter maar hoopt het voorjaar nog effe naar zijn flatje te kunnen… Maar inderdaad een mooi leven gehad veel gezien nog met H&J naar Amerika geweest etc..

Had afgelopen nacht slecht geslapen had veel last van zijn darmen gehad, maar zijn eigen zuster was wel een paar keer komen kijken.

  Verder gezellig gebabbeld over o.a.

• vakanties hij over Israel

• dat wij heel lang op de boot hadden gezeten om uiteindelijk in Griekenland te komen

• en de paasdagen op de fiets door Drenthe  

• Over de drukkerij en zijn werk vroeger, en hij was de kleurenspecialist.

Ria en Cor Ruig

En de winnaar is........

De antwoorden op de vragen

• wie zijn dit, 
• wanneer was dit en 
• ter gelegenheid waarvan was dit,  

zijn:

Familie Koelmans op de trouwdag van Gerard en Suus 40 jaar geleden! En de winnares van deze fotowedstrijd is:

                                                Truus Koelmans

Van harte gefeliciteerd met het winnen van de chocolade letter. Let op je brievenbus, je kunt de chocoladeletter zo snel mogelijk thuis verwachten!!!!!

Sinterklaas kapoentje ......

Hoewel nog geen 5 december heeft Sint toch maar vanmiddag alvast zijn Pieten gestuurd om de bewoners van het hospice te verblijden met een gedicht en een cadeautje. Pa was er reuze blij mee; zowel met zijn gedicht als met zijn presentje. Vier AXEspuitjbusjes (ja, voor de wilde man) met deodorant en aftershave. Het gedicht:

Genietend in de luie stoel
Vindt u het hier een gezellige boel.

Alles vindt u prima
Van eten, douchen tot pyama.

Ook heeft Sint wat voor u gevonden
En het met touwtjes aan elkaar gebonden.

Sint hoopt dat u er van geniet
De hartelijke groeten, ook van Piet.

Wel heeft de Sint het uitstapje naar beneden, naar het restaurant, doorkruist. Sidney zou samen met Pa een biertje gaan drinken. Uiteraard mochten ook Nien en Nina mee. Maar ja, voor de Sint wijkt alles. Ze gaan nu een volgende keer.

Ook Trudy en Ron waren er vanavond. Al met al heeft Pa niet te klagen over aanloop.

John

We zijn weer bij de tijd!

                                               Doet de wekker het nou?

Bij binnenkomst zat Pa al start klaar voor de TV te wachten op het voetbal, de wedstrijd Sampdoria-PSV. Om Half acht liep zelfs de wekker af als startsein voor de wedstrijd. Toen ik de wekker uitzetten werd ik er door Pa wel even op gewezen deze even na te kijken of hij goed stond en mocht er vooral niets aan veranderen! De wekker staat op tijd en is weer O.K.

Pa vertelde dat hij vandaag een goeie dag had. Voelde zich goed en sterker dan de afgelopen dagen. Hij had vanavond lekker gegeten, het voorgerecht was echt heerlijk, hele romige aspergesoep, met hele stukken asperges erin. Daarna kreeg hij andijvie met aardappelpuree en een groot stuk onduidelijk vlees, maar wel lekker. Hij vertelde dat hij zijn hele bord leeggegeten had, dat was lang niet voor gekomen.

Dat hij zich goed voelde was duidelijk te merken aan zijn babbels, had alleen soms wat moeite de juiste woorden te vinden, ook de naam van de die lieve zuster die hem met alles helpt kan hij niet onthouden. "Ik weet niet meer hoe ze heet, moet je maar aan Trudy vragen die kent haar heel goed".

Ook vertelde hij dat Nienke, Sydney en Nina vanmiddag geweest zijn. Alleen toen zij kwamen lag hij net na de lunch te slapen en ze kregen hem niet wakker. Ze zijn toen maar naar beneden gegaan en daar was Sinterklaas, Nina vond het prachtig!

Cadeautjes liggen overal... ja... Sinterklaas is vandaag echt langs geweest....

Toen ze weer boven kwamen werd hij wakker. Sidney vroeg Opa wanneer hij nou eens mee naar beneden gaat om samen met hem een biertje te drinken, waarop hij zei dat morgen te zullen doen.

Morgen komen Theo en Marietje weer daar kijkt hij nu al naar uit... "Ja ik kan ze met de auto aan zien komen!"

Het was inmiddels al bijna acht uur, maar de voetbalwedstrijd was nog steeds niet begonnen... alle zenders afgelopen maar geen voetbal te bekennen... dat vond hij niet leuk!

Na het afkijken van het journaal zijn wij huiswaarts gegaan de kou weer in.

Nog even een blik vanuit de auto richting Pa's kamer... het enige raam op de 2 verdieping waar het gordijn nog open was....

Groet,
Ruud

 

Rustig dagje voor pa

Even na zevenen kwamen we gisteravond aan in Novawhere, koud en verkleumd. Gelukkig was het bij pa lekker warm. Hij was goed te spreken, had een goede dag en veel en lekker gegeten. Zuurkool met lekker veel jus, peertjes op sap en yoghurt toe. Een uitgebreid maal dus. De zuster kwam nog langs om zijn versterkende drankje te brengen, waarna wat verwarring ontstond omdat pa beweerde dat hij zijn drankje voor die dag al gehad had. Uiteindelijk maar besloten dat hij deze ook op zou drinken, dat kon nooit kwaad.

Vanmiddag was hij te vroeg naar de huiskamer gelopen voor het eten, bleek dat zijn horloge niet goed werkte, batterijtje leeg. Heb dus zijn horloge meegekregen om een nieuw batterijtje in te laten zetten. Hij heeft wel drie keer gevraagd of de wekker op de juiste tijd stond, want hij is en blijft nu eenmaal een man van de klok!
Er is weer een nieuwe mevrouw bijgekomen (erg mager, die moet nog veel eten….). De meneer die vorige week is gearriveerd is erg ziek en ligt vooral op bed. Aan tafel wordt er gezellig gekeuveld en iedereen helpt elkaar als en waar dat nodig is.

Hij had veel plezier gehad met de zuster want die had zijn gehoorapparaat vandaag schoongemaakt maar daarna had hij de verkeerde in zijn oor gekregen.
Hij vertelde verder uitgebreid over de mensen die allemaal op bezoek zijn geweest, Els en Gerrit, Annette en Mark en hij kijkt al uit naar het bezoekje van Trudy morgen. 

Na weer op de hoogte te zijn van alle nieuwtjes en wetenswaardigheden zijn we rond negen uur weer richting Gouda vertrokken.

Arjen&Lidy

Opa erg blij met zijn "eigen zuster"!

                                       Uitzicht gezien vanuit opa's stoel...

Vanmiddag rond 4 uur kwam ik met Mark bij opa aan. Hij kwam net op staan van zijn middag dutje. Na de lunch waren Els en Gerrit geweest, en later ook nog Trudy. Daarna was hij gaan rusten. Van het stukje van zijn bed naar de andere kant naar zijn stoel moest hij wel even bijkomen. De sneeuw buiten vindt hij erg leuk, maar hij hoeft niet naar buiten. Hij heeft wel door dat hij niet meer sterker zal worden. Soms moet hij zoeken naar woorden.Gisteravond had opa last gehad van zijn buik. Pijnstillers hielpen niet, maar toen wist hij de zuster wel te vertellen wat hij het beste kon doen; naar het toilet. Er zat allemaal lucht dwars. Hij heeft wat knallen laten horen, en toen zakte de pijn ook weer weg.

Hij is wel erg blij met zijn vaste zuster. Ze komt vaak bij hem kijken en helpt hem goed. Toen hij vanmorgen zou gaan douchen moest hij erg hoesten. De zuster zei dat hij wel even kon zitten om bij te komen, dan zou zij vast zijn bed opmaken. Voordat ze dat ging doen deed ze hem eerst nog zijn badjas om zodat hij het niet koud zou krijgen. Ze verzorgt hem goed, en belangrijk, droogt zacht af.

Hij vond het prettig dat hij niet te laat gewekt werd. Zo rond half 8 om te douchen, dan is hij om 9 uur klaar met zijn ontbijt. In de avond gaat hij liefst ook niet te vroeg naar bed, want van dat lange liggen krijgt hij eerder pijn in zijn rug. De hulp voor bijvoorbeeld zijn pyjama aantrekken pakt hij steeds meer aan. Het is goed voor hem dat hij "zijn eigen zuster" heeft gekregen. Dan accepteert hij eerder de hulp en durft hij meer te vragen.

Het eten kijkt hij nog altijd niet naar uit. Maar morgen krijgt hij zuurkool, dat ziet hij wel zitten. Wel zonder worst, want dat is echt veel te veel. Tussen de middag had hij goed gegeten. Een broodje zonder korst met jam, op aanraden van een buurvrouw een beschuitje met kaas en ook nog een eitje.

Om tien voor vijf kwamen ze al het avond eten aankondigen, wat opa veel te vroeg vond. Vijf uur of vijf over vijf is vroeg genoeg. Tien voor vijf gingen we naar beneden, en toen we naar de auto liepen zagen we hem onderweg met zijn rollator naar het eten. Dus toch voor vijf uur onderweg. Door de sneeuw was het een lange tocht naar huis.

Groeten,
Annette en Mark

Een vroege winter?

Toen pa jong was, begon het winterse weer ook al in deze tijd van het jaar vertelde hij ons vanmmiddag. Wij wat jonger weten dat niet en geloven hem maar op z’n woord. Dat we vanmiddag om een uur of twee bij pa op bezoek kwamen konden we nog net voorkomen dat de zuster hem voor z’n middagslaapje het bed inhielp. Dat was trouwens de zuster die als voorname taak had om extra op pa te letten. Afgesproken dat het middagslaapje na ons bezoek zou plaatsvinden.

Pa was vanmiddag weer goed te spreken, hoewel hij afgelopen nacht minder had geslapen. Kwam waarschijnlijk omdat hij gisteravond het voetbal had gemist en daar had hij behoorlijk de pest over in. Want ja hoe had AZ (zijn kluppie) en hoe had Excelsior (kluppie schoonzoon Arjen) het gedaan. Daarom maar de uitslagen van zaterdagavond verteld en nog even gekeken naar de wekker die gisteravond hem niet op tijd voor de voetbaluitzending had gewekt.

Het eerste wat hij ons vroeg was of ons soepfeest van gisteren geslaagd was en daar konden we hem positief over berichten. We hebben het ook nog over Praag gehad. Want ja, we zouden met oud en nieuwe met z’n vijfen (Pa, Lidy en Arjen en ondergetekenden) naar Praag gaan, maar dat gaat dus niet door. Pa had al direct toen hij in het ziekenhuis had gehoord hoe hij er fysiek voorstond geconstateerd dat hij niet mee zou vliegen naar Praag en als (schoon)kinderen hebben wij later ook besloten om voor nu een streep door de reis te zetten. Praag loopt niet weg denken we maar.

Pa merkt wel dat hij steeds wat zwakker wordt geeft hij aan. Hij beseft dat z’n hele lichaam ziek is en dat hij niet beter zal worden en hij kan dat ook accepteren. Hij is nog steeds blij dat z’n eigen stoel in z’ n kamer staat, maar hij vermoed wel dat hij op den duur meer in bed zal liggen dan in z’n stoel zal zitten. Hij ziet er niet tegenop dat hij eerdaags zal sterven, maar hij hoopt wel dat het in z’n slaap zal gebeuren. We vroegen ‘ m nog of er dingen zijn die hij nog wil voordat hij overlijdt en dat had hij eigenlijk niet zo. Ja, misschien in het voorjaar (want nu was het veels te koud) nog een keer naar zijn eigen flat toe.

Tussendoor is John ook nog even wat zakken gaan halen voor z’n wasgoed (3 * 40 zakken, meteen maar een voorraad dus!) en ook meteen een speciaal makkelijk mesje uit de flat opgehaald.
Om ca. 15.15 uur zijn wij vertrokken en hebben pa toen eerst nog even geholpen met op bed te gaan liggen, zodat hij alsnog aan zijn welverdiende middagslaapje kon beginnen. Zodat hij na zijn slaapje weer voldoende energie heeft voor het diner en voor het voetballen om 19 uur.

John&Hanneke