Goed gemutst

Vanmiddag bij pa op bezoek. Toen wij aankwamen troffen we Ruud en Maud bij pa. Ze hadden hem net wakker gemaakt, nadat ze hem eerst een halfuurtje lekker pittend hadden meegemaakt. Eenmaal wakker was pa goed te spreken. Hij had een goede dag vond ie en vond het fijn dat het bezoek in de loop van de dag gespreid was langsgekomen. Alleen had hij geen goed idee van de tijd. Hij begon om 4 uur al over eten terwijl 5 uur in de middag pas zijn etenstijd is. Koud water ging er goed in en daarom maar een paar keer vers gehaald. De zuster kwam ook even bij pa kijken en vroeg toen hij over eten begon of hij misschien een driegangenmenu wilde. Nou, daar was hij direct voor te porren. Hij wilde wel brinta, brinta en uiteraard als laatste nogmaals brinta. Toen hij de zuster zei morgen wel weer eens in de stoel te willen zetten raadde de zuster hem dat dat af. Gewoon maar genieten van z'n goede dag nu.Toen we vertelden dat wij vanavond haas zouden eten vroeg hij hoe dat was. Tsja, wij wisten dat nog niet want het is de eerste door John klaargemaakte haas en we konden alleen melden dat het leek op het plaatje uit het kookboek. Toen Ruud en Maud en vlak daarna wij weggingen zei hij ons vooral te genieten van de kerstavond. Dat gaan we dus maar doen. En in ieder geval erg fijn om pa zo goedgemutst te zien.

groet,
John&Hanneke

Goed geslapen?

Dat was het eerste wat pa vanmorgen aan ons vroeg toen we op bezoek kwamen. Nog altijd goed bij de tijd!

Na ons bezoek gisteravond heeft hij wat pijnstillers en een slaaptabletje gekregen waarop hij goed geslapen heeft. Vanmorgen zijn Annette en Mark met de kinderen geweest vertelde hij.
Hij lag heel tevreden en dankzij een lichte dosis morfine, pijnvrij in bed. Een kussen in zijn rug om het wat aangenamer te maken.

Pa weet dat het 1e kerstdag is, wilde weten hoe het weer buiten is en had soms moeite om zijn ogen open te houden. We zijn kort gebleven om hem niet al te veel te vermoeien want hij krijgt nog meer bezoek vandaag. Vanavond gaan we nog wel even langs.

Arjen en Lidy

Update 1e Kerstdag

Ongeveer een half uurtje geleden heeft Ruud weer eventjes gebeld met Novawhere om te horen hoe het vannacht met Pa gegaan is. Het gaat op dit moment weer iets minder met hem... Hij heeft wel een rustige nacht gehad en is vanmorgen weer lekker gewassen.

Pa klaagde vanmorgen over wat pijn in zijn zij maar gelukkig speelden de zusters in het huis hier heel snel op in. Hiervoor kreeg hij wat druppeltjes maar die waren zo vies, dat hij dit niet binnen kon houden en alles direct weer uitbraakte. Daar werd meteen zeer adequaat op gereageerd en kreeg hiervoor in de plaats een lichte morfine injectie. Op dit moment slaapt Pa weer.......

De zuster vroeg wel of we vandaag nog kwamen, waarop Ruud bevestigend reageerde....

Opnieuw een rustige nacht....

Het is nu 10.30 uur en Ruud heeft net weer even gebeld met de zorgcoördinator van Novawhere om te vragen hoe het met Pa gaat. Zij vertelde dat hij een rustige nacht gehad heeft, had goed geslapen en dat zij hem vanmorgen zelf verzorgd heeft, gewassen, eten gegeven etc.

Ook vertelde zij dat hij vandaag beter is dan gisteren en dat hij ook nu nog heel erg bij is. Weet precies wat er om hem heen speelt en maakt zich nog steeds druk om de kleinste dingen. Het lampje van de badkamer dat de buurman steeds laat branden, alsof hij zelf nog ieder ogenblik naar de wc zou gaan.......
En dat ze hem 's avonds maar niet wakker willen maken om hem een slaappil te geven dat vindt hij zo ontzettend vervelend! Nee, met zijn verstand is niets mis, maar zijn organen zullen stuk voor stuk uit vallen. Het eten en drinken wordt steeds minder en de katheter-zak die aan zijn bed hangt is praktisch leeg. Maar Pa heeft in zijn hoofd gehaald dat hij de Kerst wil halen en vraagt dan ook steeds wanneer het Kerst is... pas dan zal hij alles los kunnen laten.......

Groet,
Maud

Druk in de huiskamer....

               
                                    Zithoekje in de huiskamer

Vanmiddag om een uurtje of drie Zwanenburg verlaten om nog voor de spits de Coentunnel door te zijn. Zelfs toen stond er al weer een file, tja… wanneer ook niet als je die tunnel door moet.... Bij aankomst in Novawhere troffen wij John en Hanneke aan bij Pa's bed. Al heel snel bleek dat met zijn vieren om zijn bed zitten hem te druk was en zijn John en ik maar even koffie gaan halen.

Na enige tijd in de huiskamer gezeten te hebben, zo af en toe maar eens even Pa's kamer ingelopen. Pa had het moeilijk, was moe,  erg emotioneel, huilde af en toe en gaf aan dat wij maar naar de huiskamer moesten gaan zodat hij even zijn ogen dicht kon doen.

Later kwamen  Lidy, Annette met Koen en Lars, Mark en Arjen nog langs en was het een drukte van belang  in de huiskamer. Na menig kopje koffie, thee, soepje gedronken te hebben zijn we na eerst Pa allemaal apart even gedag gezegd te hebben vanavond tegen half zeven weer richting huis gegaan. Pa had er echt behoefte aan alleen te zijn en wilde niets liever dan slapen…….

Groet,
Maud

Rustige nacht gehad

Het is nu 9.15 uur, ongeveer een 15 minuten geleden heeft Ruud even gebeld met de zorgcoördinator van Novawhere om te vragen hoe pa de nacht heeft doorgebracht. Hij heeft een rustige nacht gehad, is vanmorgen al weer helemaal gewassen maar slaapt op dit moment al weer. De wasbeurt was dermate vermoeiend dat hij direct daarna weer in slaap viel. Verder geen ontwikkelingen.....

Groet,

Maud

Een hele zware dag vandaag.....

Vanmiddag toen we kwamen lag Pa op zijn zij al kijkend naar de deur, hij had het moeilijk... Geen bril, geen gehoorapparaat in en ademende zwaar met af en toe een kreun. Hij was wel blij ons te zien, maar was duidelijk in gevecht met zijn lichaam dat eigenlijk niet meer wil. Pa zei zo moe te zijn en zich erg beroerd te voelen maar niet te kunnen slapen.

Na een kwartiertje zijn wij even wat gaan drinken in de huiskamer om Pa even zijn rust te gunnen. Tijdens een kop soep hadden wij even een gesprekje met vrijwilligster Lenie, zij was speciaal vandaag voor Pa gekomen omdat zij er aanstaande zaterdag i.v.m. de Kerst niet is en Pa toch nog even wilde zien.

Niet lang daarna kwam zuster Debbie naar de huiskamer en vertelde dat de arts nu bij Pa was en of we haar misschien nog even wilde spreken. Ook zij vertelde dat het nu erg hard gaat en vroeg of wij begrepen dat zijn situatie nu heel ernstig is en we er op voorbereid moeten zijn dat het niet lang meer zal duren. Zij geeft Pa een slaapmiddeltje zodat hij vannacht in ieder geval wat kan slapen.

Daarna nog even met zuster Debbie gesproken en haar verteld dat wij af en toe maar even in de huiskamer gaan zitten om Pa even rust te geven. Debbie zei dat dat inderdaad heel goed was want Pa blijft zich groot houden als wij er zijn. "Ja, als jullie binnen komen en vragen hoe het met Pa is zegt hij steevast vandaag een stuk beter als gisteren hij blijft zich groot houden en geeft niet toe dat hij zich beroerd voelt en helemaal niet goed is, dat valt mij iedere keer weer op, en als jullie weggaan zakt hij weer helemaal in elkaar!"

Gezegd dat wij maar naar huis gaan omdat hij zo moe is en toch steeds wegvalt, lijkt niet erg zinvol om hem maar steeds wakker te houden, dat leek Debbie ook een verstandig besluit waarop ze zei ons echt te zullen bellen als er iets is! Nou Debbie een beetje kennende zal ze Pa goed in de gaten houden en echt bellen als er iets is....

Waarop we met een gerust hart vertrokken, wetende dat Pa in hele goede handen is......

Groet,
Ruud en Maud

Afscheid genomen van zuster Eline!

                                          
            Vanavond met z'n allen even koffie gedronken in de huiskamer.

Vandaag een telefoontje ontvangen van Novawhere met de mededeling dat Pa hard achter uitgaat en nu volledig op bed ligt en veel slaapt. Waarop we meteen besloten vanmiddag bij hem langs te gaan. Omdat de treinen niet reden naar Purmerend Overwhere, Lidy en Arjen opgepikt bij het station Amsterdam Sloterdijk.

Bij aankomst zat Pa rechtop op de rand van zijn bed, was niet helemaal duidelijk wat hij nou van plan was te gaan doen. Maar ging na het zien van ons allemaal eigenlijk direct weer terug zijn bed in, waarop we zijn bed iets omhoog gezet hebben zodat hij iets rechter op kwam te zitten.

Niet lang na onze aankomst vertelde Pa ons dat hij vanmiddag afscheid heeft moeten nemen van zijn eigen zuster Eline. Zuster Eline vertelde hem dat zij vanaf vandaag 7 dagen op vakantie gaat en dat Pa haar terugkomst waarschijnlijk niet meer mee zal maken. Daarom heeft ze vanmiddag een lang en heel goed gesprek met Pa gehad en er vloeiden over en weer heel wat traantjes. Ook toen Pa ons het hele verhaal vertelde biggelden de tranen over zijn wangen en moest er een grote eet-slap aan te pas komen om de wangen weer te drogen. Pa vond het verschrikkelijk en was erg verdrietig dat hij zijn zuster Eline niet meer zou zien, zij had zo goed voor hem gezorgd. Zij had hem iedere morgen zo heerlijk gewassen onder de douche en hem alles gegeven wat maar in haar vermogen lag.

Ook Annette, Mark en Koen en Lars kwamen nog even langs. Waarop Pa even alert als altijd vroeg of de TV niet aan moest voor die jongens, "Die moeten toch TV kijken!" Maar die hadden andere bezigheden op hun eigen spelcomputertjes waarop level 2 nog gehaald moest worden.

De hele kamer vol bezoek was geweldig voor Pa, hij genoot met volle teugen, maar het was ook heel vermoeiend voor hem en al snel dommelde hij af en toe een beetje weg. Waarop wij allemaal vertrokken richting de huiskamer. Na ongeveer een klein half uurtje hebben we allemaal na elkaar gedag gezegd en na high fives met de achter kleinkinderen gedaan te hebben kon Pa tevreden heerlijk gaan slapen....

Groeten van,

Lidy, Arjen, Annette, Mark, Koen, Lars, Ruud en Maud

Kijken naar de blog!

                                 Huiskamer vandaag 19 december 2010

Vanmiddag even naar Pa geweest. Bij ons in Zwanenburg en in Purmerend waren de wegen slecht berijdbaar maar de snelweg was goed te doen. Toen wij binnen kwamen lag Pa te slapen, maar het duurde niet lang voordat hij wakker werd. Heel snel al had hij door dat wij er waren en het eerste wat hij zei was "Ik ga effe in m'n stoel zitten hoor!" Een paar tellen later zat hij al helemaal paraat en alle aandacht was voor ons. "Ik had jullie helemaal niet verwacht met dit slechte weer, was het wel te doen, niet te gevaarlijk?" Hij vond het geweldig dat wij er waren en de moeite genomen hadden om voor hem helemaal naar Purmerend te komen.

Hij had vannacht goed geslapen en voelde zich "sterker" vandaag. Wel was hij erg stil maar tevreden. Pa gaf ook aan erg uit te kijken naar de Kerst, Kerst met z'n allen hier in Novawhere, gezellig!

Ook hebben we vandaag Pa even de weblog op Ruud´s telefoon laten zien. Echt geduld om te lezen heeft hij niet, maar de foto´s vond hij prachtig. De foto´s van zijn eigen zuster Eline en zuster Debbie, hij begon er helemaal van te glunderen `zijn zusters` prachtig....

                                       Blog op Ruud´s telefoon...

Nog gevraagd hoe het nou zit met de internet aansluiting op zijn kamer, maar dat wist hij niet, nooit meer iets van gehoord. ´Ach, heb daar toch niet veel zin in nu!` Hij zelf heeft het gevoel dat hij dan zelf van alles moet op de computer wat hij duidelijk niet meer op kan brengen. Toch vraag ik mij af of het soms niet leuk is hem wat dingen te laten zien als wij op bezoek zijn. Hij hoeft het niet allemaal zelf te doen, wij kunnen hem dingen laten zien...... Als ik dat voorstel zegt hij: `Ach ja, misschien...".

Na ruim een uur zijn wij weer richting Zwanenburg gegaan, hij bedankte ons wel 3x voor ons bezoek!

Nog een laatste blik richting zijn kamer... En zo reden wij weg in Winter wonderland.......

Groet,
Ruud en Maud

Opa kijkt uit naar de kerst!

                   Kerstboom in het restaurant beneden in Novawhere

Sneeuw en gladheid trotserend zijn we vanmorgen naar (over)opa gegaan. Hij was blij verrast ons te zien want hij verwachtte eigenlijk niemand vanwege het weer. Ik zei tegen hem dat we om 7 uur waren vertrokken, maar hij moest lachen en geloofde het niet echt. Hij had goed geslapen vannacht en voelde zich redelijk,  wel merkt hij dat hij steeds zwakker wordt. Hij kijkt niet meer verder dan kerst. Dat wil hij halen, en daarna ziet hij wel.

Deze week had hij problemen met z’n bril gehad.  Er was een nieuwe zuster en die had zijn bril op de een of andere manier stuk gemaakt. Ze hadden er gelukkig wel voor gezorgd dat een opticien de bril weer voor hem heeft gemaakt. Ook heeft hij weer een nieuwe buurman sinds gisteren.

Hij kijkt wel uit naar de kerst, omdat we dan met de familie bij hem komen eten. Op de vraag of er nog iets was wat hij zelf graag wilde eten kon hij geen antwoord geven, misschien een stukje haring met augurk. Dat gaan we dus regelen.

Hij vindt de wereld mooi wit. Hij kan zich niet herinneren dat er ooit zoveel sneeuw had gelegen, en zeker niet dat het zo lang is blijven  liggen. Hij bedankte ons meermalen dat we gekomen waren.

Groeten uit Middenbeemster

Je bril kwijt .......

Als je ziek bent en je bent de hele dag gebonden aan je kamer en de eetkamer dan wordt je wereldje klein; dan wordt elk voorval een grootse belevenis.

Zo kon Pa er maar niet over uit dat zijn bril gevallen was en dat de pootjes van zijn bril zodanig verbogen waren dat hij de bril niet meer kon opzetten. De wereld werd een grote waas. Gelukkig hebben de zusters een opticien ingeschakeld die zijn bril heeft gerepareerd en hij weer blij en gelukkig helder de kleine wereld in kan kijken.

Dat zijn reservebril voor het grijpen naast hem lag................ Ja, dat vergeet je als je ouder wordt.

Hanneke en John