Kerstboom in het restaurant beneden in Novawhere
Sneeuw en gladheid trotserend zijn we vanmorgen naar (over)opa gegaan. Hij was blij verrast ons te zien want hij verwachtte eigenlijk niemand vanwege het weer. Ik zei tegen hem dat we om 7 uur waren vertrokken, maar hij moest lachen en geloofde het niet echt. Hij had goed geslapen vannacht en voelde zich redelijk, wel merkt hij dat hij steeds zwakker wordt. Hij kijkt niet meer verder dan kerst. Dat wil hij halen, en daarna ziet hij wel.
Deze week had hij problemen met z’n bril gehad. Er was een nieuwe zuster en die had zijn bril op de een of andere manier stuk gemaakt. Ze hadden er gelukkig wel voor gezorgd dat een opticien de bril weer voor hem heeft gemaakt. Ook heeft hij weer een nieuwe buurman sinds gisteren.
Hij kijkt wel uit naar de kerst, omdat we dan met de familie bij hem komen eten. Op de vraag of er nog iets was wat hij zelf graag wilde eten kon hij geen antwoord geven, misschien een stukje haring met augurk. Dat gaan we dus regelen.
Hij vindt de wereld mooi wit. Hij kan zich niet herinneren dat er ooit zoveel sneeuw had gelegen, en zeker niet dat het zo lang is blijven liggen. Hij bedankte ons meermalen dat we gekomen waren.
Groeten uit Middenbeemster
Geen opmerkingen:
Een reactie posten