Novawhere Purmerend

Novawhere Purmerend

woensdag 22 december 2010

Een hele zware dag vandaag.....

Vanmiddag toen we kwamen lag Pa op zijn zij al kijkend naar de deur, hij had het moeilijk... Geen bril, geen gehoorapparaat in en ademende zwaar met af en toe een kreun. Hij was wel blij ons te zien, maar was duidelijk in gevecht met zijn lichaam dat eigenlijk niet meer wil. Pa zei zo moe te zijn en zich erg beroerd te voelen maar niet te kunnen slapen.

Na een kwartiertje zijn wij even wat gaan drinken in de huiskamer om Pa even zijn rust te gunnen. Tijdens een kop soep hadden wij even een gesprekje met vrijwilligster Lenie, zij was speciaal vandaag voor Pa gekomen omdat zij er aanstaande zaterdag i.v.m. de Kerst niet is en Pa toch nog even wilde zien.

Niet lang daarna kwam zuster Debbie naar de huiskamer en vertelde dat de arts nu bij Pa was en of we haar misschien nog even wilde spreken. Ook zij vertelde dat het nu erg hard gaat en vroeg of wij begrepen dat zijn situatie nu heel ernstig is en we er op voorbereid moeten zijn dat het niet lang meer zal duren. Zij geeft Pa een slaapmiddeltje zodat hij vannacht in ieder geval wat kan slapen.

Daarna nog even met zuster Debbie gesproken en haar verteld dat wij af en toe maar even in de huiskamer gaan zitten om Pa even rust te geven. Debbie zei dat dat inderdaad heel goed was want Pa blijft zich groot houden als wij er zijn. "Ja, als jullie binnen komen en vragen hoe het met Pa is zegt hij steevast vandaag een stuk beter als gisteren hij blijft zich groot houden en geeft niet toe dat hij zich beroerd voelt en helemaal niet goed is, dat valt mij iedere keer weer op, en als jullie weggaan zakt hij weer helemaal in elkaar!"

Gezegd dat wij maar naar huis gaan omdat hij zo moe is en toch steeds wegvalt, lijkt niet erg zinvol om hem maar steeds wakker te houden, dat leek Debbie ook een verstandig besluit waarop ze zei ons echt te zullen bellen als er iets is! Nou Debbie een beetje kennende zal ze Pa goed in de gaten houden en echt bellen als er iets is....

Waarop we met een gerust hart vertrokken, wetende dat Pa in hele goede handen is......

Groet,
Ruud en Maud

Geen opmerkingen:

Een reactie posten