Mijn eerste bezoek

De Zorgcirkel Novawhere, Prof. Mr. P.J. Oudlaan 1, 1444 HT Purmerend

Vanavond na de bowlingtraining van Menno heb ik Maud opgehaald en zijn we direct door naar Pa in Purmerend gegaan. Ik was eigenlijk best wel gespannen, hoe zou ik hem daar aan treffen. Afgelopen zaterdag hadden wij zijn toekomstige kamer al bekeken, maar toen was alles nog geheel kaal zonder zijn eigen spulletjes.

Bij binnenkomst werden we direct al aan gesproken door een verpleegster en deze vertelde ons dat Pa het erg naar zijn zin heeft en dat hij samen met twee andere dames op de etage gedineerd heeft in de huiskamer. Eerder op de dag hadden de verpleegsters erg moeten lachen om zijn broek die als hij aan de wandel ging steeds naar beneden zakte. Op het laatst liep één van deze zusters maar achter hem aan en hield zijn broek aan een broekriem-lusje omhoog. "Ja, u moet maar niet raar opkijken als u uw vader aantreft.... we hebben maar een stuk verband om zijn broek geknoopt, dan blijft hij tenminste zitten".

Bij het betreden van zijn kamer dacht ik hoe zou ik hem aan treffen. Tot mijn verbazing zat hij heerlijk tv te kijken in zijn eigen luie fauteuil en te genieten van de goede zorgen die hij vandaag had mogen ontvangen.

Hij was bijzonder te spreken over de kookkunsten van het huis en had een dubbel portie boerenkool (volgens de verpleging spinazie) gegeten met daarbij een heerlijke hele grote kom jus. "Nee niet zo'n klein beetjes als in het ziekenhuis maar een lekkere grote kom!" aldus Pa. "Ja ... was gezellig vanavond in de huiskamer!"

Hij vertelde dat hij nog wel wat spulletjes miste zoals natuurlijk een riem, een paar schoenen en wat andere kleine prullaria. Ben daarom even snel naar zijn huis geweest om de gewenste spullen op te halen.

Het was bij terugkomst in het huis ondertussen al over  tienen en nog steeds zat hij lekker in zijn stoel en was nog net zo goed gemutst als eerder op de avond.

Bij vertrek gaf hij aan dat hij zonder hulp zich zou gaan omkleden voor de nacht en hoopte weer net zo lekker te slapen als afgelopen nacht met zijn eigen hoofdkussen van thuis.

Kortom de eerste kennismaking met Pa in de hospice voelde als een warme deken en ik heb het gevoel dat ze hem de komende tijd erg goed zullen verzorgen.

Pa geeft wel aan dat hij bezoek en post erg op prijs stelt, (we hebben alle tot nu toe ontvangen kaarten allemaal moeten bekijken vanavond!) dat is natuurlijk voor hem een welkome afwisseling.

Binnenkort bij mijn volgende bezoek hoop ik hem weer zo goed aan te treffen.

Morgen krijgt hij bezoek van Loes dus hij hoeft zich niet te vervelen daar kijkt hij nu al naar uit.

Lidy en Arjen komen morgenavond  en ik hoop dat hij dan nog net zo tevreden is als vandaag.

Morgen zullen we het weten.

Groetjes, Ruud