Mooie tekening van Koen op het prikbord!
Vanmiddag met Menno en Iris even bij Opa langs geweest. Toen we binnen kwamen lag Opa op bed te slapen. Hij was heel erg moe en was door de zusters op bed gelegd. Had 5 uur op zijn stoel gezeten en dat mag hij niet meer is te vermoeiend voor hem.
Maar hij blijft volhouden dat hij toch in ieder geval een paar uur per dag in zijn stoel wil zitten omdat hij het 24 uur per dag in bed niet uit kan houden.
Gevraagd of er nu al iemand langs geweest is voor zij gehoorapparaten? Dat was niet het geval, Pa zegt niets meer te horen van de zusters over hoe het daar mee staat.
Daarop ben ik maar eens even naar het zusterkamertje gelopen om te vragen of er al schot in de zaak zit. De coördinerende zuster vertelde mij dat er een afspraak met Pa gemaakt was dat de familie zorg zou dragen voor de reparatie aan de apparaten. Waar ik verbaasd op reageerde omdat Pa ons het verhaal vertelde dat zij een eigen mannetje in huis hebben die dergelijke reparaties in huis uitvoert. De zuster zei van niets te weten en heb toen maar afgesproken dat ik e.e.a. met de familie op zal nemen.
Meteen maar even van de gelegenheid gebruik gemaakt te vragen hoe het nu eigenlijk gaat met Pa, omdat wij helemaal niets horen en nooit iemand zien. Zij gaf aan dat Pa sterk achteruit gaat, heel erg verzwakt is, veel aan gewicht verliest en nauwelijks meer eet, alleen nog wat pap. Ook het avond eten stelt niets meer voor.
Vrijdag hebben ze de dokter nog laten komen omdat zijn handen zo opgezet zijn, echter 's middags toen de dokter kwam waren deze al weer geslonken en kon deze niets meer zien of constateren. Wel heeft de arts medicijnen voorgeschreven omdat Pa zo misselijk is, deze wil hij echter nog niet nemen, misschien later.
Heb de zuster bedankt en gezegd blij te zijn met haar uitgebreide verhaal en dat wij zullen zorgen voor de gehoorapparaten.
Terug bij Pa op de kamer heeft Ruud meteen even de gehoorapparaten bekeken en ze gelukkig na wat prutswerk weer aan de praat weten te krijgen en meteen maar even doorgegeven aan de verpleging dat alles in orde is nu.
Net voor ons vertrek kreeg Pa plotseling hevige pijn in zijn handen, kramp zo zei hij, had hij nog niet eerder gehad. Na enkele seconden was deze kramp weer verdwenen en zei dat er niets meer aan de hand was. Hij was moe en gaf aan voor het eten nog even te willen slapen waarop wij hem alleen gelaten hebben en richting huis gegaan zijn.
Groet,
Ruud, Maud, Menno en Iris
Geen opmerkingen:
Een reactie posten