Novawhere Purmerend

Novawhere Purmerend

zondag 21 november 2010

Als het maar ijs en ijskoud is!


                                       Pa aan het water met heel veel ijsklontjes.....

Vanmiddag bij Pa langs geweest. Toen wij kwamen lag hij op bed te slapen en was moeilijk wakker te krijgen. Uiteindelijk werd hij wakker en was wel meteen enthousiast, "Oh  Ruud ben jij er, wacht ik ga even in m'n stoel zitten". 

Pa was moe vandaag, had vanaf gisteravond 9 uur (met een kleine onderbreking omdat er toch echt even voetbal gekeken moest worden) tot vanmorgen een uur of acht geslapen en niet lang daarna zat hij in zijn stoel al weer te dommelen toen Annette, Mark en Koen en Lars kwamen. Vanmiddag na de lunch was hij even op bed gaan liggen om wat te rusten en om ongeveer half drie toen wij kwamen lag hij nog languit op bed en was heel diep in slaap.

Later toen hij eenmaal in zijn stoel zat kwamen de babbeltjes wel weer maar hij werd heel snel moe. Hij vertelde dat hij vanmiddag van de verpleging een ijslolly gekregen had en die smaakte hem erg goed. "Ja ik kreeg een ijslolly, dat was lekker, heerlijk koud, echt lekker koel!"

Ook de ijskoude vruchtjes bij het toetje gisteravond waren ook zo lekker. En toen de verpleging hem vanmiddag vroeg wat hij wilde drinken zei hij: "ijskoud water, dat vind ik lekker!" De verpleegkundige kwam niet lang daarna met een groot glas water met heel veel ijsklontjes terug. Grote slokken nam hij om de paar minuten, en je zag hem echt genieten, "heerlijk" zei hij telkens.


                                                    Groot glas met ijskoud water...

Alles wat ijs- en ijskoud is gaat er in als pap! Veel trek in andere dingen heeft hij niet. Zijn bonbonniére gevuld met zijn favoriete kaneelsnoepjes is al verbannen naar de onderste plank achter het deurtje van zijn nachtkastje. "Geen zin in, smaakt me helemaal niet!" 


                                            Nog even een slokje......

Na anderhalf uur zijn wij vertrokken. Je kon duidelijk zien dat hij heel erg moe was en het hem veel moeite en energie kostte er bij te blijven.
Zo kon hij nog even rust nemen voor het avond eten wat hem blijkbaar ook veel energie kost, want hij zag er erg tegenop...."grrr.... avondeten, zie er tegenop...!"

We hadden gehoopt Pa eens mee naar beneden te nemen naar het restaurant, maar dat zat er echt niet in.....

Groet,
Maud
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten