Hartelijk bedankt!

Hierbij willen wij u hartelijk bedanken voor uw blijken van medeleven, de vele hartelijke reacties, kaarten en prachtige bloemstukken ontvangen na het overlijden van Frans.

John en Hanneke

Lidy en Arjen

Ruud en Maud

Annette, Mark, Koen en Lars

Nienke, Sidney en Nina

Menno en Iris

Uitvaart Frans op 6 januari 2011

                                   Klik op de foto om het boekje te bekijken.


In Memoriam door John, Lidy en Ruud in de Nicolaaskerk te Purmerend

In Memoriam door John Crematorium te Zaandam

Gedicht voorgelezen door Lidy Crematorium te Zaandam

Herinneringen aan Pa door Maud en dankwoord door Ruud 

Wij,

John en Hanneke,
Lidy en Arjen,
Ruud en Maud
Kleinkinderen en achterkleinkinderen

kijken terug op een hele mooie uitvaart, precies zoals Pa het gewild zou hebben.........

Dag Pa...... we zullen je heel erg missen........

In Memoriam

                                       In Memoriam Frans Koelmans
                                                   25-07-1924   
                                                   30-12-2010

Rouwcirculaire

                                                
                                                   Rouwcirculaire

                               Klik op de kaart voor een grotere versie

Afscheid

Op woensdagavond 5 januari is er gelegenheid tot afscheid nemen van Frans. Van 18.45 uur tot 19.30 uur is dit mogelijk in het Het Uitvaarthuis te Purmerend. De kerkelijke uitvaartviering vindt plaats op donderdag 6 januari in de Nicolaaskerk te Purmerend om 12.30 uur. De crematie vindt plaats in Zaandam om 14.00 uur.

De rouwcirculaire is zojuist verzonden en wordt as maandag 3 januari bezorgd.

                                         Plattegrond  Uitvaarthuis

                             Plattegrond Nicolaaskerk Kaasmarkt Purmerend

                                         
                                        Plattegrond Crematorium Zaandam

Het is goed zo....

Vanmorgen om 5.55 uur is Frans heel rustig ingeslapen. De laatste dagen paste wel bij de man die Frans was. Iemand die niet makkelijk op gaf... Dinsdagmiddag begon de laatste strijd. De Kerst had hij gehaald wat hij zo ontzettend graag wilde. Daarna is hij de strijd aangegaan, in gezelschap van kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. Hij was moe en wilde vooral lang slapen... het is goed zo.....

De tijden van de uitvaart zijn op dit moment nog niet bekend maar volgen later hier op dit blog.

Groet,
John & Hanneke, Lidy & Arjen, Annette & Mark, Koen, Lars, Nienke & Sidney, Nina, Ruud & Maud, Menno,

Hij blijft stabiel

De hele dag zijn we allemaal bij opa geweest. De situatie blijft redelijk stabiel, hoewel hij steeds iets minder wordt. Hij ademt zwaar, maar vaak constant. De zuster denken regelmatig dat het niet lang meer zal duren, maar hij blijft volhouden. Zo zou er best nog eens een nacht bij kunnen komen...

Pa slaapt lekker...

Zojuist ontdekt dat er in Novawhere een internet cafe is en meteen plaats genomen achter één van de computers die direct toegang gaven tot Pa's weblog. Zo hier even een update vanaf gisteren.....

Gisteravond werd Pa al weer wakker na een slaapje van zo'n 2 a 3 uur nadat hij een slaapmiddeltje gekregen had. Al snel bleek dat hij erg veel pijn had en werd er met toestemming van de kinderen besloten Pa een infuus met morfine te geven. Alleen zou dat wel tot het gevolg hebben dat hij daarna in slaap zou vallen en niet meer aanspreekbaar zou zijn. Iedereen kon zich hier in vinden, Pa wilde maar één ding slapen, lang slapen!

Arjen en Lidy hebben de hele nacht gewaakt en zijn vanmorgen toen John en Hanneke en wij er weer waren naar huis gegaan om iets te slapen. Pa is rustig en ademt wat zwaarder maar lijkt nog altijd erg sterk..........

Groet,
John, Hanneke, Lidy, Arjen, Ruud en Maud

Moeilijke beslissing

                               Tafeltje in de gang bij Pa's kamer....

Vanmiddag weer even bij Pa geweest. Toen wij binnen kwamen lag hij klaar wakker op zijn zij met het gezicht naar het raam. Hij had het moeilijk.... "sterven is moeilijk" had hij het maar steeds over. Hij moest een beslissing nemen en dat kon hij maar niet. Hij maakte iedereen ongelukkig als hij zijn ogen zou sluiten. Waarop wij duidelijk aangaven dat het goed was, en dat wij het echt wel zullen redden zonder hem en dat Ma op hem wacht. Hij knikte dat hij dat begreep maar toch....

Niet lang na onze binnenkomst kwam zuster Eline, zijn eigen zuster even binnen, waarvan hij vorige week al afscheid genomen had. Zuster Eline vertelde Pa vorige week dat zij 7 dagen op vakantie zou gaan en dat Pa haar terugkomst niet meer mee zou maken. Maar ze was inmiddels terug van haar verlof en keek erg op dat Pa er nog was.

Op dat moment kwamen ook Trudy en Lidy binnen en ook tegen Lidy zei Pa dat het moeilijk was om te sterven en dat hij niet kon beslissen. Ook Lidy gaf heel duidelijk aan Pa aan dat het goed was en dat het met ons en de kleinkinderen en achterkleinkinderen wel goed zou komen. Hij werd heel verdrietig en er moest een zakdoek aan te pas komen om de tranen te drogen. Ook wij moesten allemaal wel even een traantje weg pinken.

Maar toen kwam het hoge woord er uit.... zijn zuster die net de kamer verlaten had, zou hij erg veel verdriet doen als hij dood gaat.... Waarop Lidy aan gaf dat ook zij er wel overheen zou komen. Maar dat was voor Pa echter niet genoeg, waarop Lidy de kamer verliet en besloot de situatie aan zuster Eline uit te leggen en haar te vragen of zij Pa zou willen vertellen dat het goed is als hij gaat. Eline kwam direct en nam meteen de koe bij de horens en vertelde Pa heel duidelijk dat het goed was en dat Pa niet langer moet vechten, en het leven los moet laten.

Pa bleef ondanks dat hij erg moe was wakker en bleef volhouden het erg moeilijk te vinden om te sterven. Ook zuster Ingrid was inmiddels de kamer binnen gelopen en ook zei zag hoe Pa aan het vechten was. Zij vertelde dat de dokter net op de gang was en zou haar even vragen of zij Pa misschien iets zou kunnen geven om te kunnen slapen, om het een beetje rustig te maken in zijn hoofd. De dokter was het hier mee eens en het leek haar inderdaad verstandig Pa even een slaapmiddeltje te geven. Niet lang daarna was Pa volledig vertrokken en eindelijk rustig.

Na een half uurtje even koffie drinken in de huiskamer nog even bij Pa gaan kijken maar hij was nog steeds volledig onder zeil... Waarop wij allemaal besloten naar huis te gaan.....

Groet,
Ruud & Maud

Ochtend update

Om ongeveer tien uur heeft Ruud weer even gebeld met Novawhere om te horen hoe het met Pa is. Tiny de zorgcoördinator vertelde dat hij goed geslapen heeft en dat zij hem zelf gewassen heeft vanmorgen. Wel was hij een beetje de kluts kwijt, vertelde Tiny. Hij vertelde haar dat hij vannacht de schilderijtjes aan de muur geschilderd heeft.

Gevraagd of hij niet een beetje de kluts kwijt is door de morfine..... Nee, hij heeft maar een paar keer morfine gehad en zo'n klein beetje dat hij daar zeker nu niet meer op kan reageren. Ook vandaag heeft hij geen morfine of andere pijnstillers gekregen, hij zegt geen pijn te hebben.

Wel vroeg Tiny wat Pa heeft met Oudjaarsdag... Wie is er ooit overleden op Oudjaarsdag? Hij heeft het de hele tijd maar over Oudjaarsdag.... Na verteld te hebben dat Ma overleden is op die dag werd haar e.e.a. duidelijk. Nou, het zou ook Tiny niets verbazen, als hij Oudjaarsdag nog gaat halen ook! Zeker zoals hij er nu bij ligt, want het is echt een "ouwe Taaie"!

Verder geen bijzonderheden te melden......

Groet,
Maud

Pa in zijn eigen onnavolgbare gedachtenwereld

Vanmorgen kregen we op de flat van pa bezoek van Theo en Marietje. Ze waren al bij pa langs geweest en waren blij dat ze hem zo goed aantroffen. Hij lag er vredig bij en was wat zwijgzamer dan ze altijd van hem gewend waren.
We hebben de laatste familiewetenswaardigheden met ze uitgewisseld waarna ze weer richting Amsterdam vertrokken.

Wij zijn even heen en weer naar Gouda geweest om schone kleren op te halen en de plantjes te verzorgen enzo. Daarna meteen doorgereden naar pa.
Hij was wakker maar duidelijk in zijn eigen onnavolgbare gedachtenwereld. We werden dan ook ontvangen met een warrig verhaal over een order die John misgelopen zou zijn....?
Omdat hij ons niet kon verstaan hebben we zijn gehoorapparaat ingedaan waarna hij langzaam aan wat minder warrig werd. Hij vertelde niet bang te zijn voor de dood. Dat hij er op vertrouwt dat zijn uitvaart net zo mooi wordt als die van ma, zijn kleren nog besproken die hij in de kist aan wil. Hij wilde nog graag horen dat we geen ruzie zouden maken na zijn dood over de verdeling van spullen en dat hebben we hem van ganser harte beloofd. Hij vindt het jammer dat hij zijn klein- en achterkleinkinderen niet verder kan zien opgroeien maar vertrouwt er op dat we goed voor ze zullen zorgen.

Na een klein half uur was hij moe en gaf aan te willen slapen. We zijn vertrokken met het gevoel dat hij echt afscheid aan het nemen is. Maar misschien morgen nog een dag, zoals hij zelf zei...?

Arjen en Lidy

Stilletjes vandaag......

Vanmiddag even bij Pa langs geweest. Hij zat wat rechter op in bed en zag er tevreden uit. Was heel rustig en heel stilletjes. Wat hij vroeg of zei was vaak moeilijk te volgen. Veelal wat losse woorden, geen echte zinnen maar met wat fantasie begrepen we over het algemeen wel waar hij het over had of wat hij bedoelde. Er vielen regelmatig lange stiltes wat wij toch niet echt kennen van Pa die toch over het algemeen het hoogste woord voert.

Op de vraag of hij nog een morfine prik gehad had reageerde hij ongeveer 2 minuten later met "Prik formaline, been, andere plek". Waarmee hij aan wilde geven dat hij zijn morfine prik vanmorgen inderdaad gehad had maar dit keer niet in zijn arm maar in zijn been gekregen heeft.

Na een half uurtje werd hij zichtbaar moe en zijn wij weer op huis aangegaan......

Groet,
Maud

Ochtend update

Ongeveer drie kwartier geleden heeft Ruud even gebeld met Novawhere om te horen hoe het met Pa gaat. Zuster Yvonne vertelde dat hij rustig geslapen heeft en ze hem zo gingen wassen en eten geven, tevens vertelde zij dat hij vanmorgen nog geen morfine gehad heeft.

Gisteravond heeft Pa inderdaad zoals beloofd de druppeltjes gehad om de verwarring ontstaan door de morfine wat weg te nemen. Daar reageerde hij goed op en was weer aardig helder. Verder geen bijzonderheden.

Groet,
Maud

Verward door de morfine?

Aan het begin van de avond even bij Pa langs geweest nadat we eerst naar zijn huis waren geweest waar de rest van de familie bijeen was voor Kerstmis.

        Allemaal bij elkaar, kinderen, kleinkleinderen en achterkleinkinderen.....

Bij pa aangekomen zagen we dat hij een verwarde indruk maakte, hij zocht zijn rolstoel. Later begrepen we uit zijn woorden dat hij er mee naar huiskamer wilde voor de kerstmaaltijd. Verteld hebbende dat dat niet doorging, vroeg hij of zijn bed dan maar naar de huiskamer kon. Pa was in de overtuiging dat de maaltijd nog steeds door zou gaan ondanks herhaaldelijke keren genoemd te hebben dat dit geannuleerd was gezien zijn slechte conditie.

Weer later was hij in de overtuiging dat we hem mee zouden nemen naar de B. Zweersstraat en vroeg hij waar hij dan vannacht zou slapen....
Hij was duidelijk in verwarring door de morfine, we waren door John en Hanneke al op voorbereid die al eerder vanmiddag langs geweest waren. En het klopte. Later nadat wij aanstalten maakte om te vertrekken hebben we met de zuster nog even overleg gehad en deze vertelde dat zij hem wel wat druppeltjes zou geven tegen de verwarring.

Al met al heeft Pa wel bereikt wat hij wilde, de laatste kerst nog meemaken. Nu te hopen hij morgen iets minder in verwarring is. Maar dat zien we morgen dan wel weer, dan is er weer een dag.

Na afloop zijn wij weer terug gegaan naar Pa's woning waar we met alle kinderen, (schoon)kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen gezamenlijk wat Chinees gehaald hebben en om toch de Kerst even gezamenlijk door te brengen... Hieronder enkele foto's ....

                  Achterkleinkinderen kijken TV in de slaapkamer van Overopa

                                         Zoons en dochter.....

                                 Schoonzoon en kleindochter van opa

                        
                                      Zoon met kleinzoon van Opa .....

                     (schoon)kleinzoons en zoon en dochter.......

                             Kleindochter en (schoon)kleinzoon

Ruud

Update 2e Kerstdag

Om ongeveer kwart over tien heeft Ruud weer even gebeld met Novawhere om te vragen hoe Pa de nacht heeft doorgebracht. Zuster Janny vertelde dat hij goed geslapen heeft het was een rustige nacht. Vanmorgen is hij weer lekker gewassen en slaapt nu weer heel rustig.

Een paar minuten later belde de zuster terug om te vertellen dat zij vergeten was te zeggen dat Pa vanmorgen weer een morfine prik gehad heeft.

Dit zal wel de reden zijn dat hij zo rustig is geen pijn heeft en gistermiddag ook zo lollig was. We (Ruud, Hanneke, de zuster en ik) hebben werkelijk gisteren bijna onder het bed gelegen van het lachen toen de zuster vroeg wat voor 3 gangen Kerstdiner Pa wilde hebben. Waarop hij heel droog en heel goed besefte wat hij zei, als antwoord gaf "Brinta... dan brinta en brinta!" Met een big smile om zijn mond, hij had echt dikke pret en zei dan ook dat hij zich goed voelde, "het is een goeie dag vandaag!!!!"

We hopen maar dat hij vandaag net zo lollig is als gisteren als we hem vanmiddag gaan bezoeken......

Groet,
Maud

Goed gemutst

Vanmiddag bij pa op bezoek. Toen wij aankwamen troffen we Ruud en Maud bij pa. Ze hadden hem net wakker gemaakt, nadat ze hem eerst een halfuurtje lekker pittend hadden meegemaakt. Eenmaal wakker was pa goed te spreken. Hij had een goede dag vond ie en vond het fijn dat het bezoek in de loop van de dag gespreid was langsgekomen. Alleen had hij geen goed idee van de tijd. Hij begon om 4 uur al over eten terwijl 5 uur in de middag pas zijn etenstijd is. Koud water ging er goed in en daarom maar een paar keer vers gehaald. De zuster kwam ook even bij pa kijken en vroeg toen hij over eten begon of hij misschien een driegangenmenu wilde. Nou, daar was hij direct voor te porren. Hij wilde wel brinta, brinta en uiteraard als laatste nogmaals brinta. Toen hij de zuster zei morgen wel weer eens in de stoel te willen zetten raadde de zuster hem dat dat af. Gewoon maar genieten van z'n goede dag nu.Toen we vertelden dat wij vanavond haas zouden eten vroeg hij hoe dat was. Tsja, wij wisten dat nog niet want het is de eerste door John klaargemaakte haas en we konden alleen melden dat het leek op het plaatje uit het kookboek. Toen Ruud en Maud en vlak daarna wij weggingen zei hij ons vooral te genieten van de kerstavond. Dat gaan we dus maar doen. En in ieder geval erg fijn om pa zo goedgemutst te zien.

groet,
John&Hanneke

Goed geslapen?

Dat was het eerste wat pa vanmorgen aan ons vroeg toen we op bezoek kwamen. Nog altijd goed bij de tijd!

Na ons bezoek gisteravond heeft hij wat pijnstillers en een slaaptabletje gekregen waarop hij goed geslapen heeft. Vanmorgen zijn Annette en Mark met de kinderen geweest vertelde hij.
Hij lag heel tevreden en dankzij een lichte dosis morfine, pijnvrij in bed. Een kussen in zijn rug om het wat aangenamer te maken.

Pa weet dat het 1e kerstdag is, wilde weten hoe het weer buiten is en had soms moeite om zijn ogen open te houden. We zijn kort gebleven om hem niet al te veel te vermoeien want hij krijgt nog meer bezoek vandaag. Vanavond gaan we nog wel even langs.

Arjen en Lidy

Update 1e Kerstdag

Ongeveer een half uurtje geleden heeft Ruud weer eventjes gebeld met Novawhere om te horen hoe het vannacht met Pa gegaan is. Het gaat op dit moment weer iets minder met hem... Hij heeft wel een rustige nacht gehad en is vanmorgen weer lekker gewassen.

Pa klaagde vanmorgen over wat pijn in zijn zij maar gelukkig speelden de zusters in het huis hier heel snel op in. Hiervoor kreeg hij wat druppeltjes maar die waren zo vies, dat hij dit niet binnen kon houden en alles direct weer uitbraakte. Daar werd meteen zeer adequaat op gereageerd en kreeg hiervoor in de plaats een lichte morfine injectie. Op dit moment slaapt Pa weer.......

De zuster vroeg wel of we vandaag nog kwamen, waarop Ruud bevestigend reageerde....

Opnieuw een rustige nacht....

Het is nu 10.30 uur en Ruud heeft net weer even gebeld met de zorgcoördinator van Novawhere om te vragen hoe het met Pa gaat. Zij vertelde dat hij een rustige nacht gehad heeft, had goed geslapen en dat zij hem vanmorgen zelf verzorgd heeft, gewassen, eten gegeven etc.

Ook vertelde zij dat hij vandaag beter is dan gisteren en dat hij ook nu nog heel erg bij is. Weet precies wat er om hem heen speelt en maakt zich nog steeds druk om de kleinste dingen. Het lampje van de badkamer dat de buurman steeds laat branden, alsof hij zelf nog ieder ogenblik naar de wc zou gaan.......
En dat ze hem 's avonds maar niet wakker willen maken om hem een slaappil te geven dat vindt hij zo ontzettend vervelend! Nee, met zijn verstand is niets mis, maar zijn organen zullen stuk voor stuk uit vallen. Het eten en drinken wordt steeds minder en de katheter-zak die aan zijn bed hangt is praktisch leeg. Maar Pa heeft in zijn hoofd gehaald dat hij de Kerst wil halen en vraagt dan ook steeds wanneer het Kerst is... pas dan zal hij alles los kunnen laten.......

Groet,
Maud

Druk in de huiskamer....

               
                                    Zithoekje in de huiskamer

Vanmiddag om een uurtje of drie Zwanenburg verlaten om nog voor de spits de Coentunnel door te zijn. Zelfs toen stond er al weer een file, tja… wanneer ook niet als je die tunnel door moet.... Bij aankomst in Novawhere troffen wij John en Hanneke aan bij Pa's bed. Al heel snel bleek dat met zijn vieren om zijn bed zitten hem te druk was en zijn John en ik maar even koffie gaan halen.

Na enige tijd in de huiskamer gezeten te hebben, zo af en toe maar eens even Pa's kamer ingelopen. Pa had het moeilijk, was moe,  erg emotioneel, huilde af en toe en gaf aan dat wij maar naar de huiskamer moesten gaan zodat hij even zijn ogen dicht kon doen.

Later kwamen  Lidy, Annette met Koen en Lars, Mark en Arjen nog langs en was het een drukte van belang  in de huiskamer. Na menig kopje koffie, thee, soepje gedronken te hebben zijn we na eerst Pa allemaal apart even gedag gezegd te hebben vanavond tegen half zeven weer richting huis gegaan. Pa had er echt behoefte aan alleen te zijn en wilde niets liever dan slapen…….

Groet,
Maud

Rustige nacht gehad

Het is nu 9.15 uur, ongeveer een 15 minuten geleden heeft Ruud even gebeld met de zorgcoördinator van Novawhere om te vragen hoe pa de nacht heeft doorgebracht. Hij heeft een rustige nacht gehad, is vanmorgen al weer helemaal gewassen maar slaapt op dit moment al weer. De wasbeurt was dermate vermoeiend dat hij direct daarna weer in slaap viel. Verder geen ontwikkelingen.....

Groet,

Maud

Een hele zware dag vandaag.....

Vanmiddag toen we kwamen lag Pa op zijn zij al kijkend naar de deur, hij had het moeilijk... Geen bril, geen gehoorapparaat in en ademende zwaar met af en toe een kreun. Hij was wel blij ons te zien, maar was duidelijk in gevecht met zijn lichaam dat eigenlijk niet meer wil. Pa zei zo moe te zijn en zich erg beroerd te voelen maar niet te kunnen slapen.

Na een kwartiertje zijn wij even wat gaan drinken in de huiskamer om Pa even zijn rust te gunnen. Tijdens een kop soep hadden wij even een gesprekje met vrijwilligster Lenie, zij was speciaal vandaag voor Pa gekomen omdat zij er aanstaande zaterdag i.v.m. de Kerst niet is en Pa toch nog even wilde zien.

Niet lang daarna kwam zuster Debbie naar de huiskamer en vertelde dat de arts nu bij Pa was en of we haar misschien nog even wilde spreken. Ook zij vertelde dat het nu erg hard gaat en vroeg of wij begrepen dat zijn situatie nu heel ernstig is en we er op voorbereid moeten zijn dat het niet lang meer zal duren. Zij geeft Pa een slaapmiddeltje zodat hij vannacht in ieder geval wat kan slapen.

Daarna nog even met zuster Debbie gesproken en haar verteld dat wij af en toe maar even in de huiskamer gaan zitten om Pa even rust te geven. Debbie zei dat dat inderdaad heel goed was want Pa blijft zich groot houden als wij er zijn. "Ja, als jullie binnen komen en vragen hoe het met Pa is zegt hij steevast vandaag een stuk beter als gisteren hij blijft zich groot houden en geeft niet toe dat hij zich beroerd voelt en helemaal niet goed is, dat valt mij iedere keer weer op, en als jullie weggaan zakt hij weer helemaal in elkaar!"

Gezegd dat wij maar naar huis gaan omdat hij zo moe is en toch steeds wegvalt, lijkt niet erg zinvol om hem maar steeds wakker te houden, dat leek Debbie ook een verstandig besluit waarop ze zei ons echt te zullen bellen als er iets is! Nou Debbie een beetje kennende zal ze Pa goed in de gaten houden en echt bellen als er iets is....

Waarop we met een gerust hart vertrokken, wetende dat Pa in hele goede handen is......

Groet,
Ruud en Maud

Afscheid genomen van zuster Eline!

                                          
            Vanavond met z'n allen even koffie gedronken in de huiskamer.

Vandaag een telefoontje ontvangen van Novawhere met de mededeling dat Pa hard achter uitgaat en nu volledig op bed ligt en veel slaapt. Waarop we meteen besloten vanmiddag bij hem langs te gaan. Omdat de treinen niet reden naar Purmerend Overwhere, Lidy en Arjen opgepikt bij het station Amsterdam Sloterdijk.

Bij aankomst zat Pa rechtop op de rand van zijn bed, was niet helemaal duidelijk wat hij nou van plan was te gaan doen. Maar ging na het zien van ons allemaal eigenlijk direct weer terug zijn bed in, waarop we zijn bed iets omhoog gezet hebben zodat hij iets rechter op kwam te zitten.

Niet lang na onze aankomst vertelde Pa ons dat hij vanmiddag afscheid heeft moeten nemen van zijn eigen zuster Eline. Zuster Eline vertelde hem dat zij vanaf vandaag 7 dagen op vakantie gaat en dat Pa haar terugkomst waarschijnlijk niet meer mee zal maken. Daarom heeft ze vanmiddag een lang en heel goed gesprek met Pa gehad en er vloeiden over en weer heel wat traantjes. Ook toen Pa ons het hele verhaal vertelde biggelden de tranen over zijn wangen en moest er een grote eet-slap aan te pas komen om de wangen weer te drogen. Pa vond het verschrikkelijk en was erg verdrietig dat hij zijn zuster Eline niet meer zou zien, zij had zo goed voor hem gezorgd. Zij had hem iedere morgen zo heerlijk gewassen onder de douche en hem alles gegeven wat maar in haar vermogen lag.

Ook Annette, Mark en Koen en Lars kwamen nog even langs. Waarop Pa even alert als altijd vroeg of de TV niet aan moest voor die jongens, "Die moeten toch TV kijken!" Maar die hadden andere bezigheden op hun eigen spelcomputertjes waarop level 2 nog gehaald moest worden.

De hele kamer vol bezoek was geweldig voor Pa, hij genoot met volle teugen, maar het was ook heel vermoeiend voor hem en al snel dommelde hij af en toe een beetje weg. Waarop wij allemaal vertrokken richting de huiskamer. Na ongeveer een klein half uurtje hebben we allemaal na elkaar gedag gezegd en na high fives met de achter kleinkinderen gedaan te hebben kon Pa tevreden heerlijk gaan slapen....

Groeten van,

Lidy, Arjen, Annette, Mark, Koen, Lars, Ruud en Maud

Kijken naar de blog!

                                 Huiskamer vandaag 19 december 2010

Vanmiddag even naar Pa geweest. Bij ons in Zwanenburg en in Purmerend waren de wegen slecht berijdbaar maar de snelweg was goed te doen. Toen wij binnen kwamen lag Pa te slapen, maar het duurde niet lang voordat hij wakker werd. Heel snel al had hij door dat wij er waren en het eerste wat hij zei was "Ik ga effe in m'n stoel zitten hoor!" Een paar tellen later zat hij al helemaal paraat en alle aandacht was voor ons. "Ik had jullie helemaal niet verwacht met dit slechte weer, was het wel te doen, niet te gevaarlijk?" Hij vond het geweldig dat wij er waren en de moeite genomen hadden om voor hem helemaal naar Purmerend te komen.

Hij had vannacht goed geslapen en voelde zich "sterker" vandaag. Wel was hij erg stil maar tevreden. Pa gaf ook aan erg uit te kijken naar de Kerst, Kerst met z'n allen hier in Novawhere, gezellig!

Ook hebben we vandaag Pa even de weblog op Ruud´s telefoon laten zien. Echt geduld om te lezen heeft hij niet, maar de foto´s vond hij prachtig. De foto´s van zijn eigen zuster Eline en zuster Debbie, hij begon er helemaal van te glunderen `zijn zusters` prachtig....

                                       Blog op Ruud´s telefoon...

Nog gevraagd hoe het nou zit met de internet aansluiting op zijn kamer, maar dat wist hij niet, nooit meer iets van gehoord. ´Ach, heb daar toch niet veel zin in nu!` Hij zelf heeft het gevoel dat hij dan zelf van alles moet op de computer wat hij duidelijk niet meer op kan brengen. Toch vraag ik mij af of het soms niet leuk is hem wat dingen te laten zien als wij op bezoek zijn. Hij hoeft het niet allemaal zelf te doen, wij kunnen hem dingen laten zien...... Als ik dat voorstel zegt hij: `Ach ja, misschien...".

Na ruim een uur zijn wij weer richting Zwanenburg gegaan, hij bedankte ons wel 3x voor ons bezoek!

Nog een laatste blik richting zijn kamer... En zo reden wij weg in Winter wonderland.......

Groet,
Ruud en Maud

Opa kijkt uit naar de kerst!

                   Kerstboom in het restaurant beneden in Novawhere

Sneeuw en gladheid trotserend zijn we vanmorgen naar (over)opa gegaan. Hij was blij verrast ons te zien want hij verwachtte eigenlijk niemand vanwege het weer. Ik zei tegen hem dat we om 7 uur waren vertrokken, maar hij moest lachen en geloofde het niet echt. Hij had goed geslapen vannacht en voelde zich redelijk,  wel merkt hij dat hij steeds zwakker wordt. Hij kijkt niet meer verder dan kerst. Dat wil hij halen, en daarna ziet hij wel.

Deze week had hij problemen met z’n bril gehad.  Er was een nieuwe zuster en die had zijn bril op de een of andere manier stuk gemaakt. Ze hadden er gelukkig wel voor gezorgd dat een opticien de bril weer voor hem heeft gemaakt. Ook heeft hij weer een nieuwe buurman sinds gisteren.

Hij kijkt wel uit naar de kerst, omdat we dan met de familie bij hem komen eten. Op de vraag of er nog iets was wat hij zelf graag wilde eten kon hij geen antwoord geven, misschien een stukje haring met augurk. Dat gaan we dus regelen.

Hij vindt de wereld mooi wit. Hij kan zich niet herinneren dat er ooit zoveel sneeuw had gelegen, en zeker niet dat het zo lang is blijven  liggen. Hij bedankte ons meermalen dat we gekomen waren.

Groeten uit Middenbeemster

Je bril kwijt .......

Als je ziek bent en je bent de hele dag gebonden aan je kamer en de eetkamer dan wordt je wereldje klein; dan wordt elk voorval een grootse belevenis.

Zo kon Pa er maar niet over uit dat zijn bril gevallen was en dat de pootjes van zijn bril zodanig verbogen waren dat hij de bril niet meer kon opzetten. De wereld werd een grote waas. Gelukkig hebben de zusters een opticien ingeschakeld die zijn bril heeft gerepareerd en hij weer blij en gelukkig helder de kleine wereld in kan kijken.

Dat zijn reservebril voor het grijpen naast hem lag................ Ja, dat vergeet je als je ouder wordt.

Hanneke en John

Afspraak kapper!

                                            prikbord achter opa's bed....

hoi hoi

leuk met kerst bij opa. lijkt me leuk om zelf eten mee te nemen we zijn al aan het bedenken wat we gaan maken.
we waren gisteren bij opa hij sliep toen we kwamen hebben hem wakker gemaakt. hij was erg moe zij hij en moet meer op bed liggen van de dokter.
we zijn niet lang gebleven hij viel af en toen weer in slaap. het was druk bij de kapper dus zou er een afspraak voor woensdag worden gemaakt.
maandag gaan we weer langs en dan woensdag voor de kapper.
veel sneeuw plezier.

kus de wolfjes  

Verkeersinfarct, geen bezoek aan Pa...

         Onze tuin onder een dikke laag sneeuw vanavond om een uur of zeven

Vandaag gepland even naar Purmerend te gaan, maar helaas... dat zat er niet in. Vanmorgen Menno met de auto naar school gebracht en na een uren lange barre tocht welke achteraf gezien onverantwoord was, ingezien dat een tocht naar Purmerend op dit moment toch echt tot het onmogelijke behoorde.

In ons dorp kwamen we vanmorgen om half negen met onze auto al niet tegen de brug op. Na lang proberen en heel langzaam gas geven dreven we van links naar rechts, maar uiteindelijk bereikte we de andere kant van de brug. De rest van onze tocht werd het er echter niet beter op. Dikke lagen sneeuw zelfs op de snelwegen maakte e.e.a. zo glad als een spiegeltje en ontstond er een enorme spoorvorming met dikke sneeuwwallen aan weerskanten. Het was dan ook zaak om kaars recht vooruit te rijden. Later op de ochtend werd het alleen maar slechter. Menno is ook gestrand in Hoofddorp en zit op dit moment bij zijn vriendin en moet hier noodgedwongen blijven slapen (Oh, oh... wat erg...).

Vanmiddag maar even telefonisch contact op genomen met Pa om hem te vertellen dat wij geen mogelijkheid zagen zijn richting op te komen. Hij lag echter op dat moment te slapen en was wat kort af. Wel gaf hij duidelijk aan dat hij begreep dat wij niet kwamen en drukte ons op het hart dat wij het ook niet moesten proberen zijn kant op te komen. Er was geen enkele noodzaak hij voelde zich prima en alles ging goed.

Inmiddels ligt hier zo'n 40 centimeter sneeuw en komt daar waarschijnlijk vanavond nog een kleine slordige 10 a 20 centimeter bij......
Uitgelegd aan Pa dat wij de weerssituatie maar even afwachten en zo snel als het weer kan bij hem langs schuiven...

Een berichtje van ons bezoek aan oom Frans

Lieve familie,

Even een berichtje van ons bezoek aan oom Frans.
Onderweg op de afsluitdijk vroeg Henk: jullie hebben toch wel overleg gehad dat we nu komen. Dat waren ze vergeten dus hebben we vanuit de auto gebeld met het huis en gevraagd of we konden komen.
Annie en Frans waren erg blij elkaar te zien. Oom Frans noemde het wel een paar keer.
We kregen van een vriendin van Lydie die op bezoek was het blogadres.
Wat een prachtig  en waardevol document. Als Pa en Ma hier komen laat ik het hen zeker zien,ook zoveel mooie herinneringen van vroeger staan erop.
Oom Frans heeft veel verteld tijdens het bezoek, over zijn jonge jaren in Duitsland, tante Corrie en met Ma over vroeger, ze wisten samen zoveel.
Ik vroeg me af of het niet te lang zou zijn, nu lees ik in het verhaal van Jon dat het vermoeiend was. Ik had daar duidelijker in moeten zijn. Onze excuses daarvoor.
We waren onder de indruk van zijn levenskracht, hij vertelde over zijn gesprek met de arts en over zijn ziekte, hoe het tot dusver verlopen was en wat hij voor de toekomst kon verwachten.
Toen Ma hem vroeg of hij er tegenopzag zei hij: ik heb een mooi leven gehad, een goed huwelijk met Corrie en fijne kinderen,veel om dankbaar voor te zijn en eens komt de tijd...
Omringd door jullie liefde en goede zorgen van de mensen van het Hospice wensen we jullie alle goeds in deze kostbare periode die jullie nog met hem mogen delen.

Warme groet en liefs van Annie,Ferry, Henk en Lies.

Toch een pedicure nodig!

Vanmiddag een uurtje bij pa geweest. Toen ik arriveerde lag hij in bed lekker te doezelen. Dus maar even niets gezegds en stilletjes een kopje thee gaan halen. Na een minuut of 10 maakte hij wat beweging waardoor ik dacht ik kan 'm nu wel laten schrikken. De schrik viel mee en dus maar wat gezellig gebabbeld. Was soms wel wat lastig met het gehoorapparaat op het nachtkastje. Maar wat harder praten en herhalen doen dan wonderen. Even later kwam zuster binnen die nu wel tijd had om pa z'n teennagels te knippen. Dat had ze hem tenslotte beloofd, want ja de nagels waren minstens 8 weken niet onderhanden genomen volgens pa. Pa had zelf het gereedschap in het nachtkastje liggen en daarmee is Ellen enthousiast aan de slag gegaan. Ze had alleen niet gerekend op de kalknagels bij de grote tenen. Deze kanjers moeten door de pedicure onderhanden worden genomen. En zo'n pedicure zei pa heeft zwaarder gereedschap waarmee het wel moet lukken, dat had pa in het verleden ook wel eens bij ma gezien. Pa begon vanmiddag ook over de kapper. Er zit een kapper beneden, maar ja daar zag hij wat tegenop. Even nagevraagd bij de zuster wat er mogelijk was en het blijkt dat de kapper er op vrijdag is en ook eventueel bij de mensen langskomt. Dus misschien heeft pa na morgen wel weer een keurig gekapt hoofd. Na de nagelklus was het tijd voor een drankje, een lekker glas koud water. De limonade is pa nu even te zoet en heeft hij afgezworen. Gisteren was hij goed moe geweest, want 7 bezoekers tegelijk was toch best wel veel. Vanochtend waren Theo en Marietje op bezoek geweest was ook weer prima. Na een uur vertrokken en pa in bed achter gelaten, zodat hij nog even goed kon rusten voor het avondeten. Bij het middageten vertelde hij nog dat de zuster had opgeschept over pa z'n eigen zuster tegen de nieuwe etensgezellen. De buurman was wel wat jaloers zo te horen.

Hanneke

Nachtzoen van de zuster

                                             Op de foto met Debbie......

Vanmorgen samen met Lidy en Arjen even naar Novawhere geweest om eens kennis te maken met de arts en de `eigen` zuster van Pa. Het gesprek vond plaats in de huiskamer onder een lekker kopje koffie en was heel aangenaam. Heel duidelijk vertelde de arts Ellen hoe het gaat met Pa. Zij vertelde dat hij heel langzaam achteruit gaat. Zijn krachten nemen af en ook het eten wordt steeds minder. Overdag eet hij alleen nog wat griesmeel maar het avond eten kijkt hij nog steeds naar uit.

Verder krijgt hij op zijn bloeddrukpillen na, eigenlijk geen medicijnen, alleen wat paracetamol als hij er om vraagt, en een smeerseltje voor op zijn benen i.v.m. wat uitslag en een erg droge huid.
Eline, zijn eigen zuster vertelde dat zij ´s morgens bij het douchen al merkt wat voor dag Pa zal krijgen. Als hij goed geslapen heeft, wordt het een goede dag en zal hij geen paracetamol nodig hebben. Heeft hij slecht geslapen zal hij zelf vragen om paracetamol maar Eline zegt dat direct aan hem te kunnen zien zonder dat hij er om vraagt.

Het was een heel prettig gesprek met arts Ellen en zuster Eline en een ieder van ons kreeg de kans om vragen te stellen waardoor wij allemaal met een goed gevoel afscheid namen waarna we met z´n allen nog even naar pa´s kamer gegaan zijn.

Pa vroeg direct wat de dokter gezegd had waarop wij in koor riepen dat hij zich heel goed gedraagt! Pa was heel blij te horen dat er geen gekke dingen naar boven kwamen en was weer gerust gesteld.

Ook Annette, Mark en Trudy waren op dat moment net bij Pa op bezoek en was het meteen een volle bak daar op kamer 266!

Ook zuster Debbie kwam net langs om op te nemen of Pa trek had in iets lekkers bij de lunch. Waarop Ruud meteen reageerde met `doe dan maar een portie bitterballen`. `Nou dat kan hoor zei Debbie, alles kan hier!` Waarop Lidy meteen vroeg of er met Kerst nog mogelijkheden zijn voor ons om te eten of in ieder geval hier met familie iets te doen. Dat is allemaal mogelijk, wat we maar willen... We moeten het maar aangeven...

Debbie nam de tijd en bleef even lekker zitten babbelen... Al snel  kwam het verhaal op wat Pa vertelde, dat Debbie Pa ´s avonds voor het slapen gaan een nachtkus op zijn voorhoofd geeft. Waarop Ruud zei dat ze er voortaan maar 2 moet geven.....
Na het dollen met de zuster, Pa met Debbie op de foto gezet......

Daarna zijn wij weer langzaam richting huis gegaan.....

Groet,
Ruud & Maud

Veel herinneringen opgehaald

                                              Zusterkamertje.....

Na een goede uitleg hoe ik er moest komen kwam ik rond half zeven aan in kamer 266. Frans zat in een stoel (ik mag Frans zeggen) televisie te kijken hij was blij verrast mij te zien, wat kan die man lullen, vijf kwartier in een uur. Heel veel herinneringen opgehaald die hij vroeger beleefd had, hij zag er best wel goed uit en hij vertelde dat hij een goede dag had we hebben over zijn ziekte gesproken hij heeft geen pijn zegt ie. We hebben zelfs bijna onder de stoel gelegen van het lachen hij vond het schitterend. Frans kreeg limonade en ik kreeg koffie aangeboden die goed te drinken was. Hij verteld wel alles een paar keer maar dat mag de pret niet drukken op een gegeven moment vertelde hij dat er nog meer bezoek kwam?????? het was inmiddels al ruim een uur later toen ik afscheid van hem nam we hebben samen genoten en ik ben blij dat ik bij hem op bezoek geweest ben. Aan zijn bovenkamer mankeerd niets hij is nog heel goed bij en weet alles goed te noemen en heeft nog veel belangstelling voor diverse onderwerpen. 
  
gr. Bob

Opgewekt door de maandag......

Vanmiddag even langs geweest. Was benieuwd hoe hij er bij zou liggen. Gelukkig lag hij niet, hij zat. Relaxed met zijn voeten op een bankje. En opgewekt en voluit pratend.

Het voelde beter dan afgelopen vrijdag. Hij was opgewekt en het praten ging ook weer beter. Hij vertelde voluit over het bezoek van Annie en over het gesprek dat hij had met zijn "douchezuster".

Hij vond het fijn Annie en Ferrie nog een keer gezien te hebben. Hun bezoek was dan ook zo om, hoewel het toch langer dan een uur geduurd had.

Heb hem verteld dat de dinsdag wat problematisch is voor het bezoek; dat deze dag dan ook nooit druk zal zijn. Hij begreep dat, maar vond het wel fijn dat te weten.

John

Vandaag te lang in de stoel gezeten

                                   Mooie tekening van Koen op het prikbord!

Vanmiddag met Menno en Iris even bij Opa langs geweest. Toen we binnen kwamen lag Opa op bed te slapen. Hij was heel erg moe en was door de zusters op bed gelegd. Had 5 uur op zijn stoel gezeten en dat mag hij niet meer is te vermoeiend voor hem.

Maar hij blijft volhouden dat hij toch in ieder geval een paar uur per dag in zijn stoel wil zitten omdat hij het 24 uur per dag in bed niet uit kan houden.
Gevraagd of er nu al iemand langs geweest is voor zij gehoorapparaten? Dat was niet het geval, Pa zegt niets meer te horen van de zusters over hoe het daar mee staat.

Daarop ben ik maar eens even naar het zusterkamertje gelopen om te vragen of er al schot in de zaak zit. De coördinerende zuster vertelde mij dat er een afspraak met Pa gemaakt was dat de familie zorg zou dragen voor de reparatie aan de apparaten. Waar ik verbaasd op reageerde omdat Pa ons het verhaal vertelde dat zij een eigen mannetje in huis hebben die dergelijke reparaties in huis uitvoert. De zuster zei van niets te weten en heb toen maar afgesproken dat ik e.e.a. met de familie op zal nemen.

Meteen maar even van de gelegenheid gebruik gemaakt te vragen hoe het nu eigenlijk gaat met Pa, omdat wij helemaal niets horen en nooit iemand zien. Zij gaf aan dat Pa sterk achteruit gaat, heel erg verzwakt is, veel aan gewicht verliest en nauwelijks meer eet, alleen nog wat pap. Ook het avond eten stelt niets meer voor.
Vrijdag hebben ze de dokter nog laten komen omdat zijn handen zo opgezet zijn, echter 's middags toen de dokter kwam waren deze al weer geslonken en kon deze niets meer zien of constateren. Wel heeft de arts medicijnen voorgeschreven omdat Pa zo misselijk is, deze wil hij echter nog niet nemen, misschien later.
Heb de zuster bedankt en gezegd blij te zijn met haar uitgebreide verhaal en dat wij zullen zorgen voor de gehoorapparaten.

Terug bij Pa op de kamer heeft Ruud meteen even de gehoorapparaten bekeken en ze gelukkig na wat prutswerk weer aan de praat weten te krijgen en meteen maar even doorgegeven aan de verpleging dat alles in orde is nu.

Net voor ons vertrek kreeg Pa plotseling hevige pijn in zijn handen, kramp zo zei hij, had hij nog niet eerder gehad. Na enkele seconden was deze kramp weer verdwenen en zei dat er niets meer aan de hand was. Hij was moe en gaf aan voor het eten nog even te willen slapen waarop wij hem alleen gelaten hebben en richting huis gegaan zijn.

Groet,
Ruud, Maud, Menno en Iris

Zondagochtend bezoekje

                                  Nog meer kerst in de huiskamer

Vanmorgen rond half 11 kwamen we met zijn vieren bij (over)opa. Hij voelde zich aardig goed vandaag, maar wel erg moe. Hij had redelijk geslapen vannacht, maar ’s nachts wel wakker geworden met wat steken rond zijn hartstreek. Dat vond hij niet fijn.

Een zuster had gehoord dat hij het er over had gehad dat hij misschien in het voorjaar nog wel een keer een bezoekje aan zijn huis wilde brengen. Ze sprak hierover met opa, en gaf ook aan dat de kans maar heel klein is dat hij dat haalt. Ze heeft meer vergelijkbare patiënten gehad, en dan is het voorjaar wel erg ver weg. De dokter had verteld dat opa geen pijn zal krijgen, maar wel steeds vermoeider zal worden. Dat was nu ook aan hem te merken. Af en toe dommelde hij weg en alles kost hem inspanning. Zijn benen over elkaar of terug, zijn kopje met chocolademelk was eigenlijk al te zwaar om met een hand te doen.

Hij eet nu pap tussen de middag, vandaag krijgt hij griesmeel pap. We hoorden van een vrijwilligster dat alle mensen op de gang altijd ’s avonds al halve porties krijgen, maar dat dit toch nog teveel is vaak. Hij gaat nu altijd met de rolstoel naar het eten, dan kan hij zijn energie zoveel mogelijk voor het eten bewaren.

Groeten,

Annette, Mark, Koen en Lars

Vandaag weer een betere dag

                                      Kerstboom in de hal beneden

We troffen pa vanmiddag in de stoel aan. Hij was al TV kijkend een beetje weggedommeld. Maar hij was uit bed en dat vonden we plezierig om te zien. Hij was blij dat we ’s middags in plaats van ’s avonds gekomen waren, dan voelde hij zich nog iets fitter.

Hij vertelde dat hij gisteren met de dokter gesproken heeft. Die was op verzoek van de verpleging een keer extra gekomen omdat ze zich wat zorgen om pa maakten. De dokter heeft nog een keer precies verteld wat hij mankeert en dat hij er rekening mee moet houden dat er steeds meer slechte en steeds minder goede dagen zullen komen. En dat als hij en goede dag heeft, hij daar dan zoveel mogelijk van moet genieten. Die boodschap heeft hij begrepen. Hij was daarom ook erg blij dat hij zich vandaag wat beter voelde,

Vannacht heeft hij goed geslapen, al zijn de zusters wel drie keer komen kijken.
Vandaag had hij geen trek in brood dus heeft hij ’s middags weer pap gegeten. Dat smaakt hem nog steeds het best.

Rond half 5 zijn we weer vertrokken zodat hij zich rustig op het avondeten kon voorbereiden.

Arjen & Lidy

Veel rijwind ..........

Vanavond even bij pa langs. Hij lag al in bed, maar nog wel aangekleed. Pas om half negen zou het tijd zijn voor de pyama had pa met de zuster afgesproken. Hoewel hij afgelopen nacht slecht had geslapen, voelde hij zich overdag wat beter dan voorgaande dagen. Vandaag waren Theo en Marietje overdag weer geweest, hij had ze vorige week gemist. Was weer fijn hun bezoek en dat Truus de weblog zo intensief volgt vond hij ook leuk om te horen. Hij vertelde dat hij niet meer met de rollator naar de huiskamer ging omdat hij te verzwakt is, maar dat hij met de rolstoel wordt gebracht. Hij klaagde wel dat de zuster te hard ging met de rolstoel en dat de wind die daardoor ontstaat koud aan z'n hoofd is. We hebben al voorgesteld om een verkeersbord met snelheidsbeperking op de gang te plaatsen. Het lekkerbekje vanavond had pa goed gesmaakt, was alleen wel te groot om helemaal op te krijgen. Afgelopen dinsdag kwam ook nog ter sprake, een dag zonder bezoek en met weinig aandacht van de verzorging. Was allebei nog niet eerder gebeurd en dan nu was dat op dezelfde dag samengevallen. Heel erg vervelend natuurlijk.
De dokter die gisteren bij hem was geweest had hem gezegd dat hij vooral moest genieten van de momenten dat hij zich goed voelde. Want ja, dat zou toch wel steeds wat minder worden komende periode!

groet,
John&Hanneke

Een nieuwe fase is ingegaan....

                                     Kerst in de huiskamer.....

Ik was vanavond erg benieuwd hoe ik Pa aan zou treffen. Zondag waren we voor het laatst langs geweest en was hij erg positief maar uit voorgaande berichtjes begreep ik wel dat het nu duidelijk minder met hem gaat. Inderdaad moet ik nu bevestigen dat pa een nieuwe fase is ingegaan.

Hij is verschrikkelijk moe en ligt nu het merendeel van de dag op bed. Hij vertelde dat hij gisteren erg beroerd was en zo bijna van zijn stoel in de huiskamer was gevallen. Gelukkig kwamen er 4 zusters uit alle hoeken aan snellen om hem op te rapen. Het is niet helemaal duidelijk wat hij nu voelde, had geen pijn maar was erg beroerd. Daarna is de dokter langs geweest en deze adviseerde de zusters toch dringend hem op bed te leggen omdat hij oververmoeid was.

Vanavond toen wij kwamen moest hij net naar het toilet, bij terugkomst is hij op bed gaan liggen omdat hij zo ontzettend moe was..... Om de paar minuten zei hij dan ook "Ik ben zo ontzettend moe, zo moe, ik moet liggen!"

Ik vroeg  hem vandaag voor het eerst of hij opziet tegen de komende periode en gaf aan dat hij er niet tegenop zag. Hij vertelde mij dat hij de Kerst wel zou halen maar de periode daarna wist hij nog niet precies.

                                Kerstboom in de huiskamer.......

Wat wel opviel was dat hij het erg benauwd had en steeds slijm op moest hoesten wat hem duidelijk veel moeite kostte. Ook voelde hij erg warm aan en had hij van die rode appelwangetjes.

Ik denk wel dat alles voor hem steeds vermoeider wordt zodat we meer het bezoek zullen moeten plannen en spreiden. Langer dan 30 minuten red hij momenteel niet meer, maar hij vindt het wel heel fijn om bezoek te ontvangen.

Nadat Pa opnieuw aangaf dat hij zo verschrikkelijk moe was en steeds in slaap viel, zijn we dan ook na een ruim half uurtje vertrokken.

Ruud

Geen voetballen voor Pa........

Na even wat spulletjes uit de flat in de Bernard Zweersflat opgehaald te hebben waren we rond 8 uur in Novawhere. Pa lag op bed, was erg moe.
We hoorden dat eind van de middag de dokter langs is geweest die de zusters heeft gevraagd pa naar bed te brengen omdat hij te vermoeid was om te blijven zitten.
De zusters moesten hem zelfs ondersteunen en dragen want op eigen benen had hij geen kracht meer om naar bed te schuifelen.
Hij heeft geen warm eten gegeten maar een beetje pap en wilde ook geen voetballen kijken.

Pa merkt dat zijn krachten per dag afnemen. Hij gaf nu zelf aan dat hij het waarschijnlijk geen voorjaar meer ziet worden en wellicht zelfs niet het nieuwe jaar. Maar op onze vraag of hij dan toch niet op korte termijn nog een keer naar huis wilde was hij heel resoluut: nee, daar heeft hij geen behoefte aan.

Na drie kwartier was hij doodop van ons bezoek en zijn we snel weggegaan zodat hij weer kon rusten.

PS: We zijn er eindelijk achter hoe de "eigen" zuster van pa heet (met dank aan Trudy): Tiny. Dat praat toch wat persoonlijker dan alleen maar zuster.

Arjen & Lidy 

Geen lekkere dag gisteren......

 

                                     Gang naar Opa's kamer

Vanmorgen waren Mark en ik op bezoek bij opa. Hij klonk niet lekker bij het begroeten, maar dit bleek deels zijn verkoudheid te zijn, maar ook een belangrijk deel doordat hij geen gehoorapparaat had. Maandagavond had hij zijn gehoorapparaten uit gedaan voor de nacht en in de nacht zouden de zusters dit schoonmaken, zoals ze vaker doen. De volgende ochtend lagen ze er echter zo dat hij ze niet kon gebruiken en stuk leken te zijn. De hele dag heeft hij dus zonder gehoorapparaat doorgebracht.

Hij had geen lekkere dag gisteren. Hij voelde zich niet heel lekker. Er was tevens een nieuwe ploeg zusters (omdat er een aantal ziek waren) die zich nauwelijks lieten zien. Bijna de hele dag heeft hij gedaan op 1 glas limonade, en helemaal geen aandacht of even praten vond hij ook niet fijn. Aan het eind van de middag heeft hij er wel wat van gezegd. Hij heeft op zijn belletje gedrukt om te vragen of ze wisten dat hij er nog wel was. De zusters van vandaag zijn weer de vaste krachten, en die zouden er melding van maken.

Doordat hij geen gehoorapparaat had kon hij ook het voetbal slecht volgen gisteravond. In de rust is hij dan ook gaan slapen. De nacht was niet heel goed, hij was veel wakker geweest. Vanmorgen voelde hij zich gelukkig wel weer wat beter, hoewel nog wel wat moe en soms klonk hij wat buiten adem. Mark ging de gehoorapparaten bekijken en zijn belangrijkste apparaat kon hij zo weer goed krijgen, gewoon goed de batterij erin doen. Het andere apparaat lijkt inderdaad stuk, maar daarvoor is al een monteur gebeld. Opa was blij in ieder geval dat ene apparaat weer te hebben. Zo praatte hij een stuk beter en kon hij ons tenminste redelijk  normaal verstaan. En hij had al zin om vanavond weer voetbal te kijken, Ajax…

Opa merkte op dat hij Trudy wel miste. We konden hem vertellen dat ze erg verkouden is, en daarom niet is langs geweest. Hij was blij te horen dat ze in dat geval inderdaad niet kwam, maar dat hij nu wel weet waarom ze niet kwam. Hij had vanmorgen veel gegeten, en daardoor eigenlijk geen zin om straks te gaan lunchen. Uiteindelijk besloot hij straks toch te gaan, en dan misschien alleen een beschuitje te eten, en wat te kletsen met de anderen. De vrouw van de overkant is weg. Erg jammer, daar kon opa gezellig mee praten met het eten, en ze hielp hem soms met dingetjes open maken en zo. Er zijn nu nog een man en een vrouw met het eten. Gisteravond had hij wel goed gegeten. Zijn bord met boerenkool had hij naar eigen zeggen helemaal leeg.

Groeten,
Annette en Mark

Naar maar toch lekker in zijn vel

Vandaag een rustig dagje voor pa. Vanmiddag na de lunch werd pa ineens helemaal naar, maar gelukkig werd hij opgevangen door wel 4 zusters. Het advies was om maar even naar bed te gaan en zo wat te herstellen. Dat is gelukt toen wij vanavond langs kwamen was het weer goed met pa. Hij zat weer lekker in zijn vel waren zijn eigen woorden. Hij had genoten van het afgelopen Sinterklaasfeest. Hij was goed verwend met kado's en vooral met aandacht. Toen we suggereerden dat al dat bezoek misschien te druk voor hem was reageerde hij direct. Er kon nooit te veel bezoek zijn, het breekt z'n dag zo lekker! En dan morgenavond weer een voetbalwedstrijd waar hij al naar uitkijkt.

groet,
John&Hanneke

Sinterklaascadeautjes brengen

                       Kerstboom en Kerstster voor het raam bij Opa ...

Vanmiddag even langs geweest bij Opa Frans met Iris en Menno om Opa een Sinterklaas cadeautje te brengen. Opa was heel blij met zijn cadeautjes, een kerstboom en een kerstster met verlichting erin en een lekkere chocoladeletter.

             De kerstster en de kerstboom opgehangen, opgeplakt op het raam....

Pa was heel erg moe vandaag, hij had te lang in bed gelegen. Ze kwamen hem pas laat halen om te douchen, om 8.30 uur. Daardoor zat hij pas om 9.30 uur aan het ontbijt en had hij geen trek meer in de lunch die daar zo pal achteraan kwam.

Gisteren was een leuke dag vertelde hij, was met Annette, Mark, Koen en Lars naar beneden geweest om daar koffie te drinken, was heel gezellig! Maar vandaag was hij moe, te moe om naar beneden te gaan. Hij was een beetje stil, weinig praatjes en ook de heerlijke banketstaaf sloeg hij af. Maar het voetbal van vanavond keek hij wel naar uit, dat blijft hem ondanks alles nog altijd erg boeien.




Hier een film-verslagje van ons bezoekje.....

                              
                        Kerstster en kerstboom voor het raam van Opa ..... 

Tegen 4 uur zijn wij weer richting huis gegaan en zo kon Pa nog even rusten voor dat hij om 5uur weer aan moet treden voor het diner....

Groet,
Ruud, Maud, Menno en Iris

Koffie in het restaurant beneden voor Overopa!

Vanmorgen waren we rond 10 uur bij (over)opa. Koen en Lars hadden donderdag hun schoen gezet, en kregen daarbij ook een pakje met een brief.

Sinterklaas schreef dat hij zondag in Middenbeemster komt, en afgelopen jaren (over)opa hier ook bij was. Helaas kan hij er dit jaar natuurlijk niet bij zijn, dus vroeg de Sint of Koen en Lars dit pakje aan (over)opa wilden geven. Dat hebben ze dus gedaan. Er zat een chocoladeletter F in.

Opa voelde zich goed. Hij had goed geslapen afgelopen nacht. De nacht ervoor was hij veel wakker geweest. Hij had toen overdag twee maal geslapen, dat lijkt dus niet zo’n goed plan. Zijn zuster was toen wel vaak bij hem geweest, afgelopen nacht hoefde dat niet. Vanmorgen moesten ze hem weer wakker maken en had hij lekker gedoucht.

Hij vertelde dat gisteren Cor en Ria waren geweest, helemaal uit Biddinghuizen, en dat hij dat erg leuk vond. De sneeuw vindt hij leuk om naar te kijken. Toen wij er waren begon het weer harder te sneeuwen. De auto moesten we weer helemaal opnieuw schoonmaken bij vertrek.

We hadden het met opa over wat beneden te gaan drinken. Daar zag hij erg tegenop, en hoefde voorlopig niet van hem. Totdat we opmerkten dat hij er in zijn rolstoel naar toe kon. Daar had hij nog helemaal niet aan gedacht, en toen vond hij het wel een goed idee. Daarop hebben we hem in zijn op maat gemaakte rolstoel geholpen, en ging hij voor het eerst sinds hij daar woont naar beneden. We hebben koffie gedronken en de jongens chocolademelk.

Na een minuut of twintig gingen we weer naar boven. Opa vond het leuk en gezellig om naar beneden te zijn geweest, het was hem erg meegevallen.

Toen we terug waren kwam een vrijwilligster vragen of hij nog iets lekkers bij de lunch wilde, zoals een broodje kroket. Dat vond hij toch wat veel, maar wat bouillon zou hij wel lekker vinden. Dat zou ze voor hem regelen. Rond kwart over 11 gingen we richting huis.

Groeten,
Annette, Mark, Koen en Lars